چکیده:
<p><span dir="RTL">حق بر حریم خصوصی در زمره مهم‌ترین حقوقی است که پیوند مستحکمی با قواعد اخلاقی و کرامت انسانی دارد. هدف آن تعالی شخصیت انسان و تکریم تمامیت مادی و معنوی اوست. این حق که خاستگاه آن موازین حقوق بشری است؛ برای تمام اشخاص در هر وضعیت و شرایطی الزاما وجود دارد و مورد حمایت قانونی قرار گرفته است. حمایت کیفری از حریم خصوصی بیماران به دلیل وضعیت جسمی و روانی خاصشان در سیر فرآیند درمان اهمیت فزاینده‌ای دارد. به همین ترتیب حریم خصوصی بیماران به اقسام مختلفی تقسیم می‌شود که می‌توان به حریم خصوصی جسمانی، روانی، فیزیکی و اطلاعاتی اشاره نمود. در این مقاله سعی شده هریک از آنها را بیان و حمایت کیفری که از جانب قانون‌گذار در خصوص این حق به عمل آمده مورد بررسی قرار گیرد.</span></p>
خلاصه ماشینی:
"١ـ مفهوم حریم خصوصی و بررسی آن در قانون اساسی و اسناد بین المللی حقوق بشر الف ـ مفهوم حریم خصوصی بررسی اجمالی تعاریفی که از این حق شده است گرچه نشان از اهمیت آن دارد و این که حق مزبور از سوی جوامع و فرهنگ های مختلف مورد حمایت قرار داشته ؛ اما تاکنون تعریف و مفهوم واحدی از آن ارایه نشده است .
و بدین ترتیب مسؤولان مراکز بهداشتی ، درمانی و یا کارکنانی که جزو مأموران دولتی می باشند در صورت نقض حریم خصوصی بیماران که در قانون اساسی به برخی از آنها اشاره شده و در قانون مجازات اسلامی مورد تصریح قرار گرفته مجازات می شوند و در نتیجه افراد عادی یا مسؤولان بیمارستان های خصوصی که رابطه استخدامی با دولت ندارند، مشمول این ماده نمی شوند.
به همین ترتیب در موازین اخلاق پزشکی و حقوق مربوط به بیماران مصادیقی از حریم خصوصی وجود دارند که نیازمند تعریف ، شناسایی و تبیین بیشتر و این که آیا قانون گذار از حقوق مذکور با توجه به این که حق خلوت هم در منشور حقوق بیمار مصوب ١٣٨٨ مورد اشاره واقع شده ، حمایت کیفری نموده است که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم .
مطابق این ماده که به نوعی حریم خصوصی اطلاعات پزشکی که شامل اطلاعات ژنتیکی نیز می شود را مورد حمایت قرار گرفته داده است ؛ و توزیع و حتی ذخیره آن ها بدون اجازه افراد را مصداق نقض حریم خلوت آنان می داند."