خلاصه ماشینی:
"این فنون روایی دیوانۀ اسلحه را تا حدزیادی کنایهآمیز کرده است،چنان که ساختارهای نمادین نوعمعینی از سرمایهداری خانواده محور و محافظه کار را از پایه بازسازیمیکند و در عین حال،برای برآوردن نیاز رمزگان تولید که فعالیتجنایی در فیلمها را تنبیه میکند به آن ساختارها وابسته است.
اگر خانواده پسا جنگ جهانی دومی مجبور شده است چنانمصرف کند که پیشتر طبقۀ کارگر و متوسط امریکایی تصورش راهم نمیکرد،پس عشق جنونآمیز بارت و لوری آن افراط و انحرافاجباری-حالت مصرف انفجاری-را بازنمایی میکند.
اگر عشق جنونآمیز بارت و لوری باعث سفر جادهای میشودو احساساتی شدن بارت در برابر امور خانوادگی پیامدی اسفبار درپی دارد،نخستین جنایت بزرگ این زوج یک امر تماشاییضد روایتیست که برای اندک زمانی با معرفی تعبیر دیگری ازهستۀ حیاتی سینمایی،تراژدی ناگزیر را به تعویق میاندازد.
گویی پن بر سر امکاننجات میراث پارکر و بارو و روایتهایی از کنترل اجتماعی کهالهامبخش آنها شده است قمار میکند،و در این راه از تدوینحرکتهای آهسته و تند برای برانگیختن حس گسستگی زمانی،سبکی و روایی استفاده میکند.
برستارهها،قتل عام و گریز رسانهای بیست و چهار ثانیه حرکت آهسته که از طریق عدسیهایفیلمهای پرفروش ماجراجویانه و حادثهای معاصر فیلمبرداریشده است،زاویههای چندگانهی دوربین و تغییر سرعت فیلم کهمرگ تماشایی بانی و کلاید را ضبط میکند بیشتر دست به عصاو احساسی به نظر میرسد.
نمونهی این تشدید سبکی خشونت درسینمای متأخر قاتلین بالفطره است که در آن عدم تداومی کهویژگی صحنه مرک در بانی و کلاید است بر کلیت این فیلم الیوراستون مستولی شده است،چنانکه گویی پارهپاره بودن صحنۀمرگ به شدت تکرار میشود."