خلاصه ماشینی:
"در ماده 60 نیز مقررات بین کارگر و مالک نخلستان وضع شده است: کارگر نخلستان باید زمین را با استفاده از پاجوشها بکارد و، برای مدت 4 سال، آنها را آبیاری کند و سپس، در طول سال پنجم که درختان خرما به بار مینشینند، محصول آن را به طور مساوی بین خود تقسیم کنند.
5 خرما و خوراکیهای آن در خشت و اطراف آن چند نوع خوراکی تهیه میشود که ماده اصلی آنها خرماست، مثل: خارک پخته xârak poxta برای تهیه آن خارک خرماهای قندی، شکر، و بهخصوص کندولی را در دیگ میریزند و مقداری آب به آن اضافه میکنند و آنها را میجوشانند تا کاملا نرم شوند.
این دام که از بافت برگ نخل بر روی شاخه درست میشود، حفرهای است که در آن خرما قرار میدهند و حلقهای نایلونی نیز در جلو آن تعبیه میکنند.
اصطلاح گنا (= دیوانه) را در مورد نخل نیز به کار میبرند و در صورتی که تاج نخلی به دلایل مختلف از حالت طبیعی خارج شود و به اصطلاح بپیچد، میگویند ای م یکو گنا وابیذه i mo yaku genâ vâbide یعنی این نخل دیوانه شده است.
کرشا کردن karšâ kerdan قبل از اینکه حبههای خرما روی درخت نرم شود، برای برداشت آسانتر، خوشهها را از میان شاخهها به زیر تاج هدایت میکنند تا آویزان بمانند و در هنگام خرماچینی بریدن آنها راحت باشد.
برای ساخت آن ابتدا 4 پایه از چوب گز یا سنگ و گچ به ارتفاع حدود نیم متر در زمین ایجاد میکنند و روی هر دو پایه مقابل، یک تیر از تنه نصف شده نخل قرار میدهند و بین آنها نیز تیرهای دیگری میاندازند."