چکیده:
ختم نبوت و انسداد باب وحی تشریعی پس از نبی خاتم صلی الله علیه و اله از ضروریات دین اسلام و از باورهای بنیادین مسلمانان است.تردیدی نیست که تبیین و تحلیل صحیح این مسئله،طراوت ایمان و باورهای دینی مسلمانان را فزونی میبخشد و برای بشر معاصر نیز این فرصت را فراهم میسازد تا این دین جهانی و کامل را مورد مطالعه و بازکاوی قرار دهد. این نوشتار باب تازهای برای تبیین خاتمیت گشوده است و این مسئله را از طریق فرایند امامت در دین خاتم بررسی کرده است.شئون پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله، قلمرو نیابت و خلافت امام از پیامبر صلی الله علیه و اله،نقش و منزلت امامان معصوم علیهم السلام در تفسیر و تبیین معارف و احکام دین و تطبیق و اجرای آن و جایگاه حقیقی و حقوقی آنان و نیز ارتباط امامت و خاتمیت از مسائلی است که در این جستار مورد کاوش قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"این حدیث،افزون بر نکاتی که دو روایت پیشین بر آن دلالت داشت،نکتهء مهم دیگری را میرساند و نقش دیگری را برای امامان معصوم علیهم السلام تثبیت میکند و آنها را مرجع اختلاف امت معرفی میکند؛یعنی هرگاه میان امت در امور دین و سایر موارد،اختلاف افتد،مرجع حل اختلاف و دافع نزاع آنان،امامان معصوم علیهم السلام هستند و همان گونه که ستارگان مایهء نجات اهل زمین است،اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و اله نیز مایهء نجات و رفع اختلاف امتاند.
از محتوای احادیث به خوبی فهمیده میشود که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و اله به فرمان خداوند امامان معصوم علیهم السلام را به جهت دارا بودن ویژگیهای منحصر به آنان،حاکم مسلمانان و مرجع آنها در معارف و احکام دینی و رافع اختلاف میان علمای امت قرار داده و گفتار و رفتار آنها را در همهء امور یادشده سند و حجت شرعی دانسته است.
پس از آنکه این امر از سوی پیامبر صلی الله علیه و اله انجام گرفت و آن حضرت در روز هجده ذی الحجهء سال حجة الوداع در غدیر خم امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام را پیشوا و امام و ولی مسلمانان معرفی کرد،آنگاه فرشتهء وحی آیهء کمال دین را بر قلب او فرود آورد که اکنون آن رسالت عظیم انجام شده،دین شما کامل و نعمت الهی بر شما تمام گشته و اسلام به عنوان دین جاودان شما پذیرفته شده است."