خلاصه ماشینی:
"در این نوشته،معناهای آفریننده فضای داستانی در تصویر و ارتباط آن با حیات روانی مخاطب،در داستانهای تصویری زیر،مورد توجه قرار میگیرد: 1-نویسنده و تصویرگر نیک باترورث،پارک جنگلی پرسی در یک سال(4 جلد)،مترجم حسین ابراهیمی(الوند)،تهران:نشر طرح و اجرای کتاب، 1380.
»1 آیا متن،ظرفیت شناخت شخصیت پرسی را دارد؟ظاهر او چگونه است؟ویژگیهای او چیست؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود) مخاطب با مشاهده تصاویر است که میفهمد پرسی کیست.
طرحریزی هنرمندانه داستان،به گونهای است که مخاطب نیز بخشی از ماجراهای داستانی است؛به ویژه که در پایان هر چهار داستان،مخاطب وظیفهای به عهده دارد و وارد صحنهء داستان میشود.
در بازخوانی این مجموعه،به این نتیجه میرسیم که ظرفیت معنایی ویژه و جذابیت فوق العاده داستانی،همه و همه به یاری تصاویر و به ویژه تجسم بصری پرسی در تصویر،ایجاد شده است.
نویسنده تصویرگر،چگونه این ماجرای ساده را برای کودکان 4 سال به بالا،به تصویری از ژرفای هستی تبدیل کرده است؟ادراک فضا،به بیانی توصیف مکان،زمان و نشانههای کنشی در (به تصویر صفحه مراجعه شود) تصویر،این توانایی را به این داستان تصویری داده است؛داستانی که در هر مرحله،پرسشی در ذهن مخاطب به وجود میآورد.
تصویر دوم:تصویرگر روی صورت دهقان متمرکز شده است تا هماهنگ با متن،خوب عمیق دهقان را به مخاطب نشان دهد.
مخاطب کوچولوی ما هنگام انتخاب و احیانا خرید کتاب،در تصویر روی جلد،ابتدا فیل قرمز را میبیند و هنگامی که با نگاه خرطوم فیل را دنبال میکند،به پسرکی شاد و خندان میرسد که عاشقانه،خرطوم فیل را در بغل گرفته است."