چکیده:
اغلب قراردادهای باشگاههای فوتبال و بازیکنان به شکل محرمانه و مخفیانه منعقد شده و در فرمهای از پیش طراحی شده توسط فدراسیون فوتبال، صرفا به بیان موارد کلی اقدام نموده و از اعلان شرایط و مبالغ حقیقی امتناع مینمایند. بر این اساس هدف از این پژوهش بررسی مقررات قراردادهای فوتبال و مراجع رسیدگی به اختلافات و تخلفات ناشی از آن میباشد. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی بوده بر آن است تا با بهرهجستن از کتب و منابع کتابخانهای با روش فیش برداری منابع مرتبط را به دست آورد. در این پژوهش به بررسی تعارض میان مقررات فیفا و فدارسیون فوتبال ایران، تعارض میان مراجع بین المللی و ملی در حوزه فوتبال، تعارض صلاحیت میان مراجع دادگستری و تخصصی فوتبال و تعارض میان اقدامات انضباطی در فیفا و فدراسیون فوتبال ایران پرداخته شده است. نتایج نشان داد که مرجع تصمیمگیری و وضع مقررات در حوزههای گوناگون فوتبال بر عهده فدراسیون جهانی فوتبال است و هریک از اعضا باید مقررات تدوین شده را با همان ترتیبات اتخاذ یافته توسط فیفا در مجموعه مقررات فوتبال خویش منعکس نماید. به تعبیری دیگر، ساز و کار هر عضو فیفا، انعکاس مقررات آن نهاد در آینه تشکیلات فوتبالی خود است. بنابراین با توجه به این امر که مقررات فدراسیون فوتبال برگرفته از مقررات فدراسیون جهانی فوتبال است و همچنین مندرجات اساسنامه فیفا در خصوص تبعیت اعضا از مقررات سازمان مزبور، چنانچه تعارضی میان مقررات فیفا و فدراسیون فوتبال ایران پیش آید، باید مقررات فیفا را حاکم دانست.
خلاصه ماشینی:
نگرش مقارن به مقررات و مراجع رسیدگی به مناقشات حوزه فوتبال (تاریخ دریافت 15/02/1399، تاریخ تصویب 12/05/1399) سید محمد جواد سربها دانش آموخته حقوق خصوصی در مقطع کارشناسی ارشد چکیده اغلب قراردادهای باشگاههای فوتبال و بازیکنان به شکل محرمانه و مخفیانه منعقد شده و در فرمهای از پیش طراحی شده توسط فدراسیون فوتبال، صرفاً به بیان موارد کلی اقدام نموده و از اعلان شرایط و مبالغ حقیقی امتناع مینمایند.
در این پژوهش به بررسی تعارض میان مقررات فیفا و فدارسیون فوتبال ایران، تعارض میان مراجع بین المللی و ملی در حوزه فوتبال، تعارض صلاحیت میان مراجع دادگستری و تخصصی فوتبال و تعارض میان اقدامات انضباطی در فیفا و فدراسیون فوتبال ایران پرداخته شده است.
اساسنامه فیفا مواردی که دیوان داوری ورزش صلاحیت رسیدگی نسبت به آنها ندارد نیز قید کرده است که در ادامه عنوان میشود: 1- نقض قوانین؛ 2- تعلیق بیش از چهار مسابقه یا بیش از سه ماه (به استثنای تصمیمات در مورد دوپینگ)؛ 3- تصمیماتی که بعد از تجدیدنظرخواهی در دیوان داوری به رسمیت شناخته شده مطابق مقررات در فدراسیون و یا کنفدراسیون مربوطه اتخاذ شدهاست؛ نکته دیگر در قلمرو دیوان داوری ورزش آنکه تجدیدنظرخواهی در دیوان اثر تعلیقی ندارد؛ مگر در موارد خاص قانونی که این امکان داده شدهاست.
صلاحیت این کمیته نسبت به رسیدگی در خصوص تخلفاتی است که سبب نقض اساسنامه و دیگر مقررات، آییننامهها، بخشنامهها، دستورالعملها یا تصمیمیات فدراسیون فوتبال، فیفا، کنفدراسیون فوتبال آسیا و همچنین مقررات بازی فوتبال شده و در صلاحیت خاص سایر مراجع فوتبالی نباشد.