چکیده:
امروزه حمایت از سرمایهگذار خارجی، ابزاری برای رسیدن به رشد و توسعه اقتصادی در برنامه توسعه کشورها، بهویژه کشورهای درحالتوسعه است. توجه به انتظارات معقول سرمایهگذار، میل به سرمایهگذاری در کشورهای دیگر را افزایش داده است. از طرف دیگر و بهطور همزمان، حمایت از حقوق بشر یکی از تعهدات اصلی دولتها شناخته میشود. در پارهای از موارد، ملاحظات حقوقبشری و زیستمحیطی، بهویژه حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با تعهد دولت میزبان به حمایت از سرمایهگذار خارجی برخورد پیدا میکند. سؤال این است که چه سازوکار حقوقیای میتواند از بهوجودآمدن این تنش جلوگیری کند؟ رویه داوری سرمایهگذاری نشان میدهد که داوران از پرداختن به این تعارض امتناع کرده و آن را خارج از حیطه صلاحیتی داوری سرمایهگذاری میدانند. این در حالی است که در عصر حاضر، نیاز به تلاش متعارف برای درج تعهدات حقوقبشری در معاهدات سرمایهگذاری از طریق بازنگری در آنها بیش از پیش احساس میشود.
Today, supporting foreign investors is considered as an instrument to achieve economic growth and development within national development plans, particularly in the developing states. Rising concerns for reasonable expectations of investors, have led to the increase of interests in investment in other countries. On the other hand and simultaneously, protecting human rights is recognized as one of the obligations of states. In some instances, human rights and environmental considerations, particularly economic, social and cultural ones clash with the obligations of host states to protect foreign investors. The question arising here is what legal mechanism may prevent such a clash? Investment-related arbitral jurisprudence demonstrates that arbitrators have avoided dealing with this conflict, recognizing it beyond the competence of investment arbitration, while the need for a reasonable effort to incorporate human rights obligations in investment treaties by way of revising them is felt more than before.
خلاصه ماشینی:
3 برخورد حقوق بشر با حقوق بين الملل سرمايه گذاري از اين منظر قابل تأمل است که از يک طرف ، بر اساس عرف ، معاهدات ، اسناد و اعلاميه هاي حقوق بشري، همه دولت ها ملزم به رعايت اصول و قواعد حقوق بشر، محيط زيست و توسعه پايدار هستند و از طرف ديگر، حمايت از سرمايه گذاران بر اساس اصول و استانداردهايي چون رفتار منصفانه و عادلانه و دکترين انتظارات معقول که در دهه هاي اخير پذيرفته شده است ، بايد محترم شمرده شود.
38 تقابل ميان حمايت از سرمايه گذاري و حقوق بشر دو جنبه دارد: از يک طرف ، سرمايه گذار خارجي ميخواهد بداند که چگونه ميتواند ريسک اقتصادي سرمايه گذاري را در طول زمان سرمايه گذاري يا حتي پيش از آن پيش بيني کند و چه ميزان با عنوان هزينه هاي سرمايه اي اجراي پروژه در نظر بگيرد و نرخ بازگشت سرمايه به او چقدر است ؟ از طرف ديگر، دولت ميزبان نيز ميخواهد ميزان اختيارات انتظامي و قانونگذاري خود را در زمان سرمايه گذاري معين کند تا بر اين اساس ، هم تعهدات حقوق بشرياش رعايت شود و هم اينکه شرايط حمايت و تشويق سرمايه گذاران براي سرمايه گذاري در کشورش خدشه دار نشود.
United Nations Conference on Trade and Development, Selected Recent Developments in IIA Arbitration and Human Rights, IIA Monitor No. 2, 2009, International Investment Agreements, p.
, “Foreign Investment Arbitration: A Place for Human Rights?”, International and Comparative Law Quarterly, vol.
, “Foreign Investment Arbitration: A Place for Human Rights?”, International and Comparative Law Quarterly, vol.