چکیده:
در دعاوی حقوقی، خواهان، باید خوانده دعوا را مشخّص سازد. مطابق بند 2 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی، یکی از شرایط دادخواست، تعیین خوانده است و چنانچه خواهان در این زمینه اشتباه کند، بر اساس بند 4 ماده 84 قانون مزبور، دعوایش در دادگاه رسیدگی نخواهد شد. با این وصف، تمیز خوانده دعوا، دارای معیارهای خاصّی است. در این مقاله، با استقراء در مقررات قانونی و رویه عملی دادگاهها، این معیارها شناسایی و مختصراً تشریح گردیده است.
خلاصه ماشینی:
در حکـم شـماره ١٨٨١-١٣٢٦/١٢/٩ شـعبه اول ورثه (ماده ٢٣٢ قانون امور حسبی )؛ ١٤ لزوم طرح دعوا بـه طرفیـت ورثـه در فـرض محـرز نبودن طلب متوفی از مدیون (ماده ٢٣٦ قانون امور حسبی )؛ لزوم طـرح دعـوا بـه طرفیـت وصی و ورثه در صورتی که برای ادای دیون متوفی وصی تعیین گردیده باشـد (مـاده ٢٣٧ قانون مدنی)؛ لزوم طرح دعوای اثبات دین در مورد ترکه متوفای بلا وارث به طرفیت مدیر ترکه (ماده ٢٣٨ قانون امور حسبی )؛ لزوم طرح دعاوی مربوط به ورشکسته (اعم از منقـول یا غیرمنقول ) به طرفیت مدیر تصفیه (ماده ٤١٩ قانون تجارت )؛ لزوم طرح دعوا علیـه اداره تصفیه امور ورشکستگی ، در صورتی که خواهان مدعی باشد طلب او بیمورد رد شده و یـا حق رهن و رجحان او منظور نشده است ؛ لزوم طرح دعوا علیه بـستانکار، در صـورتی کـه خواهان به طلب یا حق رجحـان بـستانکار معتـرض باشـد (مـاده ٣٦ قـانون تـصفیه امـور دیوان عالی کشور آمده است : «هرگاه نزاع در مالکیت و وقفیت بوده و خوانده خود را مستأجر وقـف بدانـد طبـق ماده ٤٨٩ قانون مدنی ، باید اقامه دعوا به طرفیت مـوجر و مـستأجر شـده و بـه اصـل دعـوای مالکیـت و وقفیـت رسیدگی به عمل آید» (احمد متین ، مجموعه رویه قضایی ، قـسمت حقـوقی ، از سـال ١٣١١ تـا ١٣٣٥، ص ٣١٤).