چکیده:
امروزه رسان هها ب هعنوان يكي از عناصر بسيار تعيي نكننده در جريان انتخابات و نتايج آن جايگاه خود را تثبيت نمود هاند. ب هرغم كاركردهاي مثبت رسان هها در حيات فرد و جامعه، و به ويژه در عرص ههاي سياسي، مانند انتخابات، نظارت بر دولت و پاسخگو بودن آن، حضور و فعاليت بي قيد و شرط و غير متعهدانه رسانه ها ميتواند اثرات نامطلوبي نيز به همراه داشته باشد. بر همين اساس، وجود يك نظام حقوقي كه چارچوب فعاليت و محدوديتهاي آن را
تعيين نمايد، ضروري به نظر م يرسد. البته، اين چارچوب و محدودي تها نبايد اصول آزادي بيان، دسترسي به اطلاعات و شفافيت را خدشه دار نمايد؛ امري كه به نوبه خود مستلزم پيش بيني محدودي تهاي ضروري و حداقلي و تفسير مضيق آنها است. نظام حقوقي حاكم
بر فعاليت رسان هها در عرصه انتخابات با توجه به نوع و حوزه و گستره رسانهها و نوع انتخابات و همچنين تفاو تهاي جوامع، داراي تنوع و تكثر قابل توجهي است. با وجود اين، تعهد رسانهها به اطلاع رساني، آموزش و معرفي و تبليغات انتخاباتي احزاب و كانديداها در
يك فضاي سالم، شفاف، برابر و منصفانه هنوز با چال شهاي بسياري مواجه بوده، و قوانين و مقررات مربوط تاكنون نتوانست هاند اين مهم را محقق نمايند؛ امري كه البته مؤيد ضرورت همكاري و فعاليت داوطلبانه رسان هها (خود تنظيمي) از طريق پايبندي به حقوق نرم در راستاي تحقق اين مهم در كنار چارچوب حقوقي مزبور است
خلاصه ماشینی:
با وجود ایـن ، تعهد رسانه ها به اطلاع رسانی ، آموزش و معرفی و تبلیغات انتخاباتی احزاب و کاندیـداها در یک فضای سالم ، شفاف، برابر و منصفانه هنوز با چالش های بسیاری مواجه بوده، و قـوانین و مقررات مربوط تاکنون نتوانسته اند این مهم را محقق نمایند؛ امری که البته مؤید ضرورت همکاری و فعالیت داوطلبانه رسانه ها (خود تنظیمی ) از طریـق پایبنـدی بـه حقـوق نـرم در راستای تحقق این مهم در کنار چارچوب حقوقی مزبور است .
١. به عنوان نمونه در خصوص اهمیت رسانه ها در انتخابـات و تصـویر کاندیـداها در فرانسـه در انتخابـات ریاسـت جمهوری ٢٠٠٧، بر اساس تفکیک میان رسانه های دیداری و شنیداری و یا نوشتاری بـودن ؛ و همچنـین بـا تمـایز میان عمومی یا خصوصی بودن رسانه و با لحاظ معیارهایی چون سن ، جنسـیت و یـا حرفـه مخـاطبین بـه همـراه تحلیل آماری ، نگاه کنید به : Vincent Tiberj et Thierry Vedel ; Les médias et l’image des candidats, Centre de recherches politiques de Sciences Po. 2007.
شایان ذکر است ، برخی قوانین و مقررات با حیثیـت عـام بـر کلیـه فعالیـت هـای رسانه ها و برخی به نحو خاص متمرکز بر فعالیت انتخاباتی رسانه ها است راهنمای تهیه شده در چارچوب برنامه توسعه ملل متحد در خصوص رژیم حقـوقی و نظـارت بـر فعالیت رسانه ها در انتخابات بر دو الگوی متفاوت با تفکیـک میـان مطبوعـات ، کتـب ، ابزارهـا و بسترهای رسانه ای اینترنتی از یک طرف ، و رادیوـ تلویزیون زمینی ، ماهواره ای و کـابلی دولتـی و خصوصی از سوی دیگر، گروه اول را به خود تنظیمی و گروه دوم را بـه وجـود مقـررات ایجـاد و 2 اساسنامه فعالیت ضمن وجود نهاد نظارتی و تنظیم گری مستقل برای آنها توصیه نموده است .