چکیده:
خصوصی سازی فرآیندی است که طی آن بنگاه های اقتصادی تحت نظارت دولت به بخش خصوصی واگذار می شوند. طبق تجارب سایر کشورها و همچنین نظریات اقتصادی مطرح طی چند دهه گذشته، خصوصی سازی باعث بهبود عملکرد شرکت ها و بنگاه های اقتصادی شده است. در این پژوهش از نسبت های مالی شرکت ها به عنوان شاخص های عملکرد آنها استفاده شده است. این پژوهش به بررسی عملکرد شرکت های واگذار شده به بخش خصوصی در ایران قبل از واگذاری به بخش خصوصی و پس از آن می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد در شرکت های واگذار شده به بخش خصوصی از طریق بورس اوراق بهادار، دو سال پس از واگذاری به بخش خصوصی شاخص های عملکرد شرکت ها بهبود نیافته است.
Privatization is a process in which the ownership of governmental economic enterprises is transferred to private sector. According to other countries’ experiences and discussed economic theories over the past decades، privatization has improved the performance of companies and economic enterprises. In this study، financial ratios of companies were used as their performance indicators. This paper studies the function of companies that were assigned to private sector in Iran، before and after assignment. Results show that performance indicators of companies that transferred to private sector through stock exchange did not improve during the two following years after that.
خلاصه ماشینی:
"همچنین برای اجرای سیاست خصوصی سازی در ایران پیشنهادهای زیر ارائه می گردد: ١- اتخاذ الگویی تدریجی در خصوصی سازی همراه با عزم جـدی ،برنامـه زمانبنـدی و فـراهم آوردن مقدمات ؛ ٢- واگذاری سریع سهام کارگاه های کوچک و متوسط سودده دولتی از طریق بورس به بخش خصوصی در مرحله اول خصوصی ؛ ٣- تشکیل نهادی مسئول برای طراحی و اعمال اصلاحات ساختاری دربنگاه های بـیش از ٥٠٠ نفر کارکن دولتی و آماده سازی آنها برای خصوصی سازی ؛ ٤- انجام اصلاحات ساختاری دربنگاه های بزرگ صنعت با واگذاری فعالیت هـای غیـر مـرتبط اصلی در مرحله اول و سپس تقسیم فعالیت بنگاه به اجزای مختلف و فعالیت هر کدام از این اجـزاء درقالب یک بنگاه با انگیزه های تجاری در مرحله دوم ؛ ٥- تاکید بر شیوه واگذاری از طریق بورس به جهت وجـود فضـای شـفاف و رقـابتی و امکـان دسترسی یکسان و همزمان به اطلاعات در فرآیند خصوصی سازی ؛ ٦- ایجاد تعهد جامع سیاسی میان مسئولان اصلی کشور نسبت به امر خصوصی سازی ؛ ٧- ایجاد ارتباط بین قوانین و مقررات خصوصی سازی و تهیه و تنظیم دسـتورالعمل هـا و آیـین نامه های اجرایی هماهنگ و همسو؛ ٨- انجام سیاست های تعدیل اقتصادی و آزادسازی در همه بخش های اقتصاد؛ ٩- کنترل و نظارت بر رفتار بنگاه ها و شرکت های واگذار شده جهت اطمینان از ادامه عملیات ، حفظ اشتغال و سرمایه گـذاری در آنهـا؛ زیـرا فراینـد خصوصـی سـازی تنهـا در واگـذاری سـهام شرکت ها و موسسات دولتی خلاصه نمی شود، بلکه هدف افزایش کـارایی اسـت و دولـت بایـد از طریق مکانیزم نظارتی خود بعد از خصوصی سازی از حصول این نتیجه اطمینان حاصل نمایـد و در صورت لزوم به حمایت و نظارت واحدهای واگذار شده بپردازد؛ ١٠- مطالعه و ارزیابی دقیق توان مالی –مدیریتی و کار آفرینی خریداران شرکت های دولتـی ؛ در این ارتباط لازم است در خصوصی سازی سابقه فعالیت های تولیدی ،برنامه های مورد نظر بـرای اداره شرکت هادر آینده و..."