خلاصه ماشینی:
"اما عیلام که قدرتی حاشیهای،اما نیرومند بود ماری و بابل را نه همدست که زیردست خود میشناخت و کوشید آن دو اسناد موجود نشان میدهد که حمورابی در بیست و هشت سال اول حکومت 34 سالهاش میکوشید تا چهرهء مثبتی از خود در داخل قلمرواش نشان دهد و به همین منظور فرامینی دایر بر لغو دیون را صادر میکند تاریخنویس معاصر در هنگام نوشتن زندگی حمورابی به شکافهای بسیاری برخورد میکند.
(3)-دربارهء شمشی ادد بنگرید به: -مجیدزاده،پیشین،ج 1،صص 151-741 همچنین؛ (به تصویر صفحه مراجعه شود) نویسنده چنین نتیجه میگیرد که حمورابی پادشاه عدالت است؛ عنوانی که او مکررا از آن در مقدمهء قانون نامهاش استفاده میکند (به تصویر صفحه مراجعه شود) (4)-دو کتاب دیگر به زبانهای آلمانی و فرانسوی وجود دارد که به این صورت-یعنی با استفاده از همهء منابع موجود به ویژه اسناد مادی-نوشته شده است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) همچنین میتوان به آثار زیر رجوع کرد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) از میان کتابهای فارسی نیز میتوان به اثر ذیل رجوع کرد: -مجیدزاده،پیشین،ج 1،صص 831-231.
تحول اندیشه سیاسی در شرق باستان، تهران،قومس،2731،صص 05-93 و مجیدزاده،پیشین،ج 2، صص 351-051؛ (به تصویر صفحه مراجعه شود) (9)-بحث بر سر ماهیت قانوننامهء حمورابی،بحثی است طولانی و پر دامنه که هنوز هم ادامه دارد و میان بحثکنندگان نیز اختلاف همچنان باقی است که آیا این قوانین با توجه به موردی بودن آن قوانین فراگیری بودند یا نه؟در این باره بنگرید به بخش دوم کتاب آغاز قانونگذاری(تاریخ حقوق بین النهرین باستان)به کوشش حسین بادامچی،تهران،طرح نو،2831،مقالات ژان بوترو ریموند و ست بروک و مارتا راث (01)-باید یادآوری کرد همانگونه که نویسنده در ص 441 آورده،سندی که نویسنده از آن چنین نتیجهای گرفته،ناقص است و بر سر تفسیر آن میان دانشمندان اختلاف وجود دارد."