خلاصه ماشینی:
بیان روند تاریخی تغییرات عناصر مربوط به امر کمیک در این کتاب به شیوهای است که میتوان آن را از منظر روش تاریخباوری نوین شایسته بررسی دانست.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) این دریافت از مفهوم و کارکرد گفتمان آن را در ارتباط مستقیم با قدرت قرار میدهد چنانکه تاریخگرایی نوین نیز«مناسبات قدرت را مهمترین زمینه مشترک تمامی متون میداند و برای آن اهمیت ویژهای قائل است و به عنوان یکروش انتقادی،متون ادبی را فضایی محسوب میکند که مناسبات قدرت را هویدا میسازند»(برتنس،1387: 208).
هدف تاریخباوری نوین از تمرکز بر شرایط تاریخی خلق اثری ادبی، کشف ویژگیهای آن اثر یا بررسی تاریخ نیست بلکه این روش در پی مطالعه نمودهای گفتمانی متنوع موجود در یکدره تاریخی به قصد آشکارسازی نیروها و مناسبات قدرتی است که در تثبیت فرهنگ و گفتمان این دورهها نقش دارند(همان:209).
به عبارت دیگر،این کتاب با بهرهگیری از روش تاریخباوری نوین تنها در پی ارائه تعاریف و نگاههای مختلف به کمدی نیست بلکه زمینهها و گفتمانهای شکلگیری معانی و دلالتهای خاص برای کمدی را آشکار و با توجه به آنها به بررسی تعاریف مربوط به هردوره میپردازد؛همچنین در انتخاب دورهها به نقاط عطف و گسستهای ایجادشده در حوزه کمدیپژوهی توجه دارد.
پژوهش استات نشان میدهد که گسست ایجادشده در نحوه نگاه به کمدی در دوران مدرن را نباید حاصل آثار منتشرشده از سوی تنی چند از مردمشناسان و فیلسوفان دانست بلکه این گسست نتیجه حرکت از یکصورتبندی دانش به صورتبندی دیگر است.