خلاصه ماشینی:
"نتایج پژوهش حاضر نشان داد در گروه تمریناستقامتی،پس از دوازده هفته برنامۀ تمرینی، )140/0-P(FIP،)100/0-P(1 VEF،)810/0-P(CVF )820/0-P(VVM و )34/0-P(VT،)900/0-P(CVF/1 VEF در حد معناداری نسبت به شرایط پایه افزایش یافت،در حالی که افزایش )71/0-P(VRI و، )52/0-P(VRE،)35/0-P(FEP معنادار نبود.
در پژوهش حاضر ces 1 VEF درهرسه گروه تمرین استقامتی،مقاومتی،و موازیپس از دوازده هفته برنامۀ تمرینی افزایش پیدا کرد،ولی این افزایش فقط در گروه تمرین استقامتی وموازی نسبت به شرایط پایه معنادار بود.
در پژوهش حاضر CVF در هرسه گروه تمریناستقامتی،مقاومتی،و موازی پس از دوازده هفتهبرنامۀ تمرینی افزایش پیدا کرد،ولی این افزایشفقط در گروه تمرین استقامتی و موازی نسبت بهشرایط پایه معنادار بود.
در پژوهش حاضر FEP در هرسه گروه تمریناستقامتی،مقاومتی،و موازی پس از دوازده هفتهبرنامۀ تمرینی افزایش پیدا کرد،ولی این افزایشفقط در گروه تمرین استقامتی نسبت به شرایط پایهمعنادار بود.
تربلد و همکارانش28در بررسیتأثیر برنامۀ تمرین استقامتی،مقاومتی،و موازی بر 1 VEF/CVF نشان دادند افزایش درصد حجمبازدمی فشاری در ثانیۀ اول به ظرفیت حیاتی فشاریفقط در گروه استقامتی معنادار بود.
به نظر میرسد در پژوهش حاضر،افزایشاندک درصد حجم بازدمی فشاری در ثانیۀ اول )1 VEF( و افزایش بیشتر در ظرفیت حیاتی فشاری )CVF( در گروههای قدرتی و موازی باعث شده 1 VEF/CVF در این دو گروه معنادار نباشد.
در پژوهش حاضر VRE در هرسه گروه تمریناستقامتی،مقاومتی،و موازی پس از دوازده هفتهبرنامۀ تمرینی افزایش پیدا کرد،ولی این افزایشفقط در گروه تمرین مقاومتی نسبت به شرایط پایهمعنادار بود.
در پژوهشحاضر VT در هرسه گروه تمرین استقامتی،مقاومتی،و موازی پس از دوازده هفته برنامۀ تمرینیافزایش پیدا کرد،ولی این افزایش فقط در گروهتمرین استقامتی نسبت به شرایط پایه معنادار بود."