خلاصه ماشینی:
"dtL sserP muesuM 5691,nodnoL نمایشنامهنویسی برای تلویزیونتشریح داستان با توجه به این امر که نمایشهایبسیاری را از تلویزیون مشاهده کردهاید تذکراین امر ضروری است که شما فقط بمنظورسرگرمی در مقابل تلویزیون به تماشانشستهاید،این نکته را نیز باید افزود که ازاین پس باید توجه شما به زمینه،موضوع وشرح داستان معطوف باشد.
-عامل زمان بیتأثیر و تمرکز روی نقشهامتغیر است و هریک شخصیت واقعی خود راعلیرغم آنچه که تظاهر میکنند نمایانمسازند بهاینترتیب تماشاگر غافلگیر شدهو از هر پردهای که از چهره شخصیتهابرداشته میشود،متعجب میگردد و چنینتأثیری فقط از طریق محاوره،سکوت وعوامل بحث و بیان ایجاد میشود.
در اینجا واضح است که نویسندهکلیه مطالبش را خیلی سریع و در ابتدایداستان گنجانده و این مشکل براحتی چنینحل میشود که نقشی کاملا تازه را بصورتمثلا یک ولگرد،که حتی در فهرست اسامیبازیکنان معرفی نشده،در مراحل آخر(به تصویر صفحه مراجعه شود) داستان وارد کرده و از او بعنوان عامل اصلیکه هدفی مشخص نیز نداشته،استفادهمیشود.
ولی به هنگام(به تصویر صفحه مراجعه شود) استفاده از این روش اطمینان یابید که ازهرجهت«نمونهای واقعی»را برگزیدهایدمبادا که نحوۀ گفتار و رفتار نامتجانسگردد.
منظور این نیست که(به تصویر صفحه مراجعه شود) بناچار از یک قاتل در نمایشنامه استفادهشود،درواقع گاهی احساس و فکر خشونتو خیانت در فکر هریک از ما خطور میکند،که البته بر آن سرپوش میگذاریم،بهرحالعین واقعیت است.
» جملات فوق بدینصورت جنبۀمحاورهای دارد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) «خوب من باید برم،الآن«باب»میرسدو اگر غذا حاضر نباشد،یه چیزی میگه.
بدینترتیب نهتنها نمایشنامه شما،تحرک و حیات لازم را دارد بلکه شما را بهعنوان نویسندهای که شخصیتهای داستانرا بطور کامل در ذهن پرورانده،معرفی(به تصویر صفحه مراجعه شود) میکند."