چکیده:
برای بررسی و مقایسة تاثیر سه نوع برنامة تمرینی قدرتی. سرعتی و استقامتی بر گلوتاتیون
خون دانشجوبان پسر غیرورزشکار. ۳۰ نفر دانشجوی پسر غیرورزشکار (میانگین سن 2۵/۲
۸ سال) بهطور تصادفی در سه گروه ۱۰ نفرة تمرینات سرعتی. قدرتی و استقامتی دسته-
بندی شدند. اعضای هر گروه بر اساس پروتکل تمرینی خاص خود. به مدت چهار ماه. هفتهای
سه جلسه تمرین کردند و عملکرد آنها ارزیابی شد. تمرین گروه قدرتی شامل سه ست تمرین
با وزنه با ۱۳ نا ۱۵ تکرار بیشینه برای ۱۰ حرکت. تمرین گروه سرعتی شامل دوهای سرعت ۲۰
الی ۶۰ مترء عبور سریع از مانع. دو سریع از پله به بالا و تمرین گروه استقامتی شامل سه نوع
تمرین فارتلک. تداومی و تناوبی بود که به تناوب در سه جلسه. به مدت چهار ماه اجرا
شدند. برای تعیین اثرات تمربنات ورزشی بر غلظت گلوتاتیون, از تمام آزمودنیها دو نمونة
خونی. قبل از شروع تمرین و ۷۲ ساعت بعد از انجام آخرین جلسهة تمربنی گرفته شد. به-
منظور بررسی تفاوت سطح گلوتاتیون در سه گروه. دادهها با استفاده از آنالیز واربسانس
یکطرفه و آزمون ۲ همبسته (مقایسة اختلافهای بین غلظتهای قبل و بعد از تمرین) تحلیل
شدند. نتایج نشان داد برنامة تمرینات قدرتی. سرعتی و استقامتی سبب میشود مقادیر
گلوتاتیون خون (P=۰/۰۰۱). در مقایسه با قبل از تمرین افزایش بابد و این افزایش در هر سه
نوع تمرین معنیدار بود. همچنین مقایسه بینگروهی دادهها نشان داد بین دو گروه سرعتی و
استقامتی از نظر میزان افزایش گلوتاتیون تفاوت معنیداری وجود دارد (P=۰/۰۱۳). بهطور
کلی. نتایج این تحقیق نشان داد آنواع روشهای تمرینات ورزشی (اعم از قدرتی. سرعتی و
استقامتی) بر افزایش میزان گلوتاتیون خون موّنرند و اینکه از بین شیوههای تمرینی رایج.
تمرینات استقامتی, در مقایسه با تمرینات دیگر در افزایش میزان گلوتانیون خون موّثرترند.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به وظایف آنتی اکسیدانی و بیولوژیکی گلوتاتیون در بدن و تأثیر درمانی تمرینات ورزشی که برای بیماریهای مختلف نشان داده شده است و اینکه تا کنون هیچ تحقیقی تأثیر تمرینات مختلف ورزشی را بر غلظت گلوتاتیون بررسی نکرده است،تحقیق حاضر طراحی شد تا تأثیر چهار ماه تمرینات قدرتی، سرعتی و استقامتی را بر غلظت گلوتاتیون در دانشجویان پسر غیر ورزشکار بررسی و مقایسه کند.
پس از تمرینات ورزشی،معمولا با دو نوع افزایش موقتی و دائمی در مقدار گلوتاتیون خون مواجهایم افزایش موقتی،گذراست و صرفا بعد از یک جلسۀ تمرینی یا رقابت شدید ورزشی رخ میدهد و تنها بعد از یک دورۀ برگشت به حالت اولیه چند روزه(بسته به شدت تمرین)،به منظور ترمیم بافتی و جذب رادیکالهای احتمالی مانند SRABT و DAM به مقدار قبل از رقابت باز میگردد.
افزایش دائمی،جنبۀ سازگاری به خود میگیرد و حداقل بعد از یک دورۀ تمرینی چند ماهه به وقوع میپیوندد پایداری افزایش آن منوط به تداوم تمرینات ورزشی منظم است که در این تحقیق ثابت شد تمرینات استقامتی(هوازی)مؤثرتر از تمرینات قدرتی و سرعتی(غیر هوازی)است هر اندازه شدت تمرینات ورزشی با درصد بالاتری از حداکثر اکسیژن مصرفی صورت پذیرد،مقدار ذخایر گلوتاتیون بهطور متناسب افزایش مییابد.
بهطور کلی،براساس یافتههای تحقیق حاضر میتوان نتیجهگیری کرد که تمرینات مختلف ورزشی موجب افزایش سطح گلوتاتیون خون میشود و از بین سه نوع تمرین استفاده شده در این تحقیق،تمرین استقامتی بیشتر از دو نوع دیگر به ویژه تمرین سرعتی،بگلوتاتیون را افزایش میدهد."