خلاصه ماشینی:
"تعریف من از فنآوریهای رسانهء نوین،در محدودهی پژوهش خود، فنآوریهایی است که کلیهء رایانهها و دیگر وسایل ارتباطی استفادهکننده از ریزپردازشگرها،ویدئو دیجیتال، لوحهای فشردهء لیزری،شبکههای جهانی(از قبیل اینترنت،اینترانت و وب)،وسایل تفریحی الکترونیکی از هر نوع(مانند سگا،نینتاندو،و گیمبوی)،سیدیرامهای آموزشی و تفریحی،محیطهای حقیقی مجازی، کیوسکهای مجهز به کنش متقابل و سیستم چندرسانهای تولید و مصرف،تجهیزات مراقبت و نظارت، دستگاههای مسافتسنج،آثار هنری گردآوری شده یا تولید شده با وسایل دیجیتال،وسایل ارتباطی ایبونیک و وسایل مربوطه به داده،ستاندهها و بالاخره انبارههای الکترونیکی را دربر میگیرد-بنابراین،استفادهام از عبارت رسانههای نوین تعمدا فراخوان و دربرگیرندهء کلیهء تکنولوژیهای در حال ظهور این نسل است که بر ارزشهای کیفی زندگی شخصی و جمعی نقشی تأثیرگذار دارند و سبب ماهیت مادی فنآوریهای مورد بحث و همچنین نیروهای اجتماعی در کار،در متن تولید و مصرف رسانههای نوین خواهد شد.
ضابطهء تصمیماتی از این دست در عصر رسانهها چیست؟در مفهوم وسیعتر امور اجتماعی،آیا محتوا درپی ساخت نوعی دنیای ایدئولوژیک-که بهدنبال انعکاس تنوع فرهنگی در سیستم دموکراسی آمریکایی است-نخواهد بود؟چند تن از شهروندان در سطح جهان خواهان پیوستن به این دموکراسیاند؟منتقدین،مورخین و فلاسفه چگونه نقشی در این دنیای رسانهای به عهده دارند؟و بالاخره پاسخ ما به این سؤالات که ظاهرا در مقابل پارادایمهای قبلی ارزیابی و ارزشیابی حیاتی مقاومت میکنند چه میتواند باشد؟ گروههای منتقد هنری در قطعهء زیر که از کتاب«آشفتگیهای الکترونیکی»گرفته شده،بسیاری از هنرمندان و نظریهپردازان توانایی تطبیق با سیاست را برای ادامهء زندگی اجتماعی،سیاسی و اقتصادی در عصر دیجیتال ضروری میدانند."