چکیده:
امروزه تغییر آب و هوایی جزء مسایل و نگرانیهای قابلتوجه جامعه بینالمللی به شمار میرود.سازمان ملل متحد از سال 1979 این مساله را شناسایی کرده و با برگزاری دهها کنفرانس بینالمللی و منطقهای و تصویب دو سند الزامآور بینالمللی به تدریج سیاستها، خطمشیها و تدابیر حقوقی را برای رویارویی با تغییرات یاد شده توسعه داده است.تثبیت و کاهش گازهای گلخانهای و سازگاری با تغییرات آب و هوایی سه خطمشی ملل متحد در اینباره به شمار میروند.کنوانیسیون ساختاری برای خطمشی تثبیت و سازگاری و پروتکل کیوتو برای کاهش گازهای گلخانهای تدابیر حقوقی رو به تکاملی ارائه میدهند.تصویب این اسناد بخشی قابلتوجه از فقر هنجاری در رویارویی با سماله تغییرات آب و هوایی را برطرف کرده و همبستگی قابلتوجه در رویارویی با مساله تغییرات آب و هوایی بوجود آمده است.با این همه،نگرانی ناشی از مساله اجرای هنجارها همچنان باقی است.
خلاصه ماشینی:
"امروزه پس از تصویب کنوانسیون ساختاری و پروتکل کیوتو کاهش گازهای گلخانهای به مهمترین راهبرد برای رویارویی با تغییرات آب و هوایی تبدیل شده است به نحوی که در پانزدهمین کنگره هواشناسی سال 7002 تصویب تدابیر حقوقی برای کاهش بیشتر گازهای گلخانهای به منظور دستیابی به اهداف مصوب سازمان ملل متحد در اعلامیه هزاره سران جهان از هماکنون پیشبینی شده است( 3 WORLD CLIMATE CONFERENCE,2009 ).
1. تعهدات تمامی اعضاء به موجب ماده 4 کنوانسیون تعهدات مشترک تمامی اعضا که کمتر جنبه مالی داشته و بیشتر به همراهی دولتهای عضو کنوانسیون برای استانداردسازی رفتاری در برخورد با مساله تغییرات آب و هوایی مربوط میشوند،عبارتند از:1)تهیه،توسعه،گزارش و انتشار اطلاعات مربوط به گازهای گلخانهای؛2)تنظیم،اعمال،انتشار و روزآمد کردن منظم برنامههای ملی و منطقهای حاوی تدابیر کاهنده گازهای گلخانهای؛3)ترویج و همکاری در توسعه،انتقال و اعمال تکنولوژیهای لازم برای کاهش گازهای گلخانهای؛4)ترویج مدیریت یکپارچه چاهکها و مخازن گازهای گلخانهای؛5)همکاری برای آماده شدن جهت سازگاری با پیامدهای تغییرات اقلیمی؛5)لحاظ مساله تغییرات آب و هوایی در برنامههای ملی محیط زیستی و تصویب تدابیر لازم برای کاهش؛6)همکاری در تحقیقات علمی مربوط به نظام آب و هوایی به منظور رفع ابهامات علمی در مورد علل و پیامدهای ناشی از گازهای گلخانهای؛7)همکاری کامل،شفاف و فوری در تبادل اطلاعات علمی،تکنولوژیکی،فنی، سیاسی،اقتصادی و اجتماعی؛8)همکاری در آموزش،تربیت و ارتقای آگاهیهای عمومی نسبت به گازهای گلخانهای؛9)رایه گزارشهای دورهای به کنفرانس اعضاء در مورد اجرای ترتیبات کنوانسیون."