خلاصه ماشینی:
"مردای کرمانی که برخلاف عادتهای قابل درک برخی ادیبان،همراهی بیسابقهای با فیلمساز در ایجاد تغییرات ضروری و سلیقهای از خود عیان ساخته بود،خود را در جایگاهی یافت که معرف وی به عنوان کسی بود که مناسبترین فرد برای نگاشتن فیلمنامه براساس کتابهای خود به شمار میرفت؛محصولات حاصل از قرار گرفتن نویسنده کرمانی در مقام فیلمنامهنویس،بیهیچ مانع و مشکلی یکبهیک از راه رسیدند و حتی زمانی که در دوازدهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر او و محمد علی طالبی-کارگردان تیکتاک که آن نیز براساس داستانی به همین نام از مرادی کرمانی ساخته شده بود-سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را برای نگارش فیلمنامه همان فیلم به دست آوردند،رجوع ادبی به آثار هوشنگ مرادی کرمانی چنان سرعتی به خود گرفت که تا به امروز و حتی با گذشت قریب به پانزده سال از آن ایام،هنوز از حرکت باز ناایستاده است.
یک سال بعد و درحالیکه مردای کرمانی به عنوان همکار فیلمنامهنویس،برگردان سینمایی کتاب کم حجم خود «تیک تاک»در فیلمی به همین نام را در معرض قضاوت اهالی ادبیات و سینما قرار داده بود،پور احمد یکبار دیگر سراغ«قصههای مجید»رفت و اینبار با اثری تحت عنوان «نان و شعر»از حساب پسانداز سینمایی خود و مرادی کرمانی برداشت کرد؛حاصل کار-شاید به دلیل کمرنگ بودن داشتههای مرادی کرمانی آن و-البته به خاطر تغییر شرایط سنی شخصیت مجید و بازیگر محبوب آن مهدی باقربیگی،کامیابی خاصی را برای پور احمد،این فیلمساز نجفآبادی سینمای ایران به همراه نداشت و آخرین ارجاع سینمایی پور احمد به داستانهای هوشنگ مرادی کرمانی،تنها یک دیپلم افتخار را از جشنواره دوازدهم فیلم فجر برای پرویندخت یزدانیان،بازیگر نقش بیبی و کلیت پروژه به ارمغان آورد."