چکیده:
در این مقاله تغییرات فصلی مهمترین شاخصهای نیروی کار طی سالهای 1384 تا 1388 مورد تحلیل قرار میگیرد و همچنین سعی میشود رابطه بین تغییرات فصلی نرخ مشارکت اقتصادی وسایر شاخصهای عمده نیروی کار مورد بررسی قرار گیرد.این مطالعه براساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار تنظیم شده است که از سال 1384 تاکنون به صورت دورههای فصلی توسط مرکز آمار ایران اجرا میشود. بخش اول این مقاله به بررسی رابطه معنیدار تغییرات شاخصهای عمده نیروی کار و نوع فصل میپردازد.براساس یافتههای اشاره شده در این بخش به جز گروه سنی 10 ساله و بیشتر رابطه معنیداری در سطح کشور بین نرخ مشارکت اقتصادی و نوع فصل آمارگیری درگروههای سنی 15 ساله و بیشتر،15 تا 24 ساله 25 تا 29 ساله و 30 ساله و بیشتر وجود ندارد.در همین راستا و برای همین گروه سنی در مناطق روستایی این رابطه کاملا معنیدار میباشد،در حالی که رابطه فوق در نقاط شهری کشور معنیدار نبوده و میزان آن به شدت کاهش پیدا میکند. دادههای این مقاله همچنین نشان میدهد که بین مردان کل کشور و در تمام گروههای جمعیتی مورد مطالعه رابطه معنیداری بین نرخ بیکاری و نوع فصل آمارگیری وجود دارد در حالی که بین زنان و در بین جمعیت نقاط شهری چنین رابطهای وجود نداشته و رابطه فوق در مناطق روستای به حداکثر رسیده است.همچنین از اطلاعات جمعآوری شده میتوان نتیجه گرفت که در سطح کل کشور و در بین گروههای سنی 10 ساله و بیشتر،15 ساله و بیشتر و 15 تا 29 ساله(به خصوص در نقاط روستایی)،نرخ بیکاری در فصول زمستان افزایش و در فصول بهار و تابستان کاهش پیدا میکند. در بخش دیگر این مقاله همبستگی آماری بین تغییرات فصلی نرخ مشارکت و تغییرات سایر نرخهای عمده مورد بررسی قرار میگیرد.در این بخش و براساس دادههای موجود میتوان نتیجه گرفت که به احتمال 99 درصد در نقاط روستایی کل کشور و در بین گروههای سنی رابطه معنیدار و منفی بین تغییرات فصلی نرخ مشارکت اقتصادی و نرخ بیکاری وجود دارد در حالی که در نقاط شهری و در بین جمعیت 10 ساله و بیشتر،15 ساله و بیشتر،30 ساله و بیشتر این رابطه معنیدار نبوده است.همچنین در این بخش به این نتیجه میرسیم که میزان ارتباط تغییرات فصی سهم اشتغال ناقص و سهم شاغلین 15 ساله و بیشتر با ساعت کار معمول بیش از 49 ساعت در هفته با نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط روستایی و در بین جامعه مردان بسیار از نقاط شهری و در بین زنان میباشد.
خلاصه ماشینی:
"دادههای این مقاله همچنین نشان میدهد که بین مردان کل کشور و در تمام گروههای جمعیتی مورد مطالعه رابطه معنیداری بین نرخ بیکاری و نوع فصل آمارگیری وجود دارد در حالی که بین زنان و در بین جمعیت نقاط شهری چنین رابطهای وجود نداشته و رابطه فوق در مناطق روستای به حداکثر رسیده است.
در این بخش و براساس دادههای موجود میتوان نتیجه گرفت که به احتمال 99 درصد در نقاط روستایی کل کشور و در بین گروههای سنی رابطه معنیدار و منفی بین تغییرات فصلی نرخ مشارکت اقتصادی و نرخ بیکاری وجود دارد در حالی که در نقاط شهری و در بین جمعیت 01 ساله و بیشتر،51 ساله و بیشتر،03 ساله و بیشتر این رابطه معنیدار نبوده است.
در این مقاله ابتدا رابطه معنیدار شاخصهای عمده نیروی کار(نرخ مشارکت اقتصادی،نرخ بیکاری،سهم اشتغال ناقص،سهم اشتغال در بخشهای عمده اقتصادی و سهم شاغلین 51 ساله و بیشتر با ساعت کار معمول بیش از 94 ساعت در هفته)به تفکیک جنس در نقاط شهری و روستایی با نوع فصل آمارگیری مورد بررسی قرار میگیرد.
3-بررسی تغییرات فصلی شاخصهای عمده نیروی کار در این بخش سعی میشود با استفاده از نتایج بدست آمده از این تحقیق رابطه بین انواع نرخهای عمده نیروی کار و نوع فصل آماری مورد بررسی و اطلاعرسانی قرار گیرد: 3-1-نرخ مشارکت اقتصادی همانطور که جدول 1 نشان میدهد،رابطه معنی داری در سطح کل کشور بین تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی جمعیت 01 ساله و بیشتر و نوع فصل آمارگیری دیده میشود."