خلاصه ماشینی:
"پس از سال 1731 به بعد،یعنی پس از جنگ دوم خلیج فارس و پس از بیرون کردن رژیم صدام از کویت آمریکاییها سیاستشان را مبتنی بر این کردند که با هماهنگی با برخی از دولتهای عربی و هماهنگی با دولت و ارتش پاکستان یک سیاستی را در افغانستان اعمال کنند تا بتوانند آن دولتی که مطابق میل آنها است روی کار آوردند.
او آگاهانه روش مبارزه رهبر بزرگ شرق سید جمال الدین افغانی علیهفساد و استبداد داخلی و استعمار خارجی را به عنوان دستور فعالیتهای جهادی و مبارزات سیاسی و ملی خویش قرار داد،و به (به تصویر صفحه مراجعه شود) حیث یک نوجوان پرشور و پرتحرک در نهضت نوپا و رهاییبخش اسلامی پیکار آغاز کرد،و در فعالیتهای فرهنگی به هدایتگری و دعوت همسالان خود در میان نسل جوان فعالانه سهم گرفت.
این جوان پرشور با یاران همرزم خود با درس و تحصیل و خواستههای عهد جوانی و زندگی آرام برای همیشه وداع گفته،و بر بستر تیغههای پرغرور و صخرههای سخت هندوکش رحل اقامت افکند، و به مبارزه مسلحانه،تنها راهی که در اختیارش قرار داشت آغاز کرد،و خواب آرام را بر دشمنان دین و میهن حرام ساخت،و با تهاجم قشون سرخ که جهاد ملت ما چون توفان خروشنده و سهمگین به هرطرف پهن گردید،نام و آوازه مبارزات مسلح مسعود عزیز از محدوده کشور به سطح جهانی گسترده شد.
مسعود شهید در جهاد و مبارزه اراده پولادین و شکستناپذیر داشت،اما دوستدار جنگ و ستیز نبود و با همه وجود طرفدار صلح و خاتمه جنگ و آشوب در کشور بود،او در مبارزات مسلح خویش از این هدایت گهربار پیامبر(ص) «لا تتمنوا لقاء العدو فإذا ابتلیتم فاثبتوا»پیروی میکرد(به تمنای رویارویی با دشمن نباشید،اما چون درگیر شدید استقامت نمایید)."