خلاصه ماشینی:
"چون صادقیبیک در مجمع الخواص خود در یک جا از نفرتش از قزلباش سخن به میان میآورد11و پس از این نفرت دست از کار و دیار میکشد و راه سفردر پیش میگیرد و کسوت قلندری به تن میکند.
29 صادقیبیک در خدمت امیر خان موصلو است که با میر عزیز کمانچهای از استادان موسیقی این دوره اختلاف پیدا میکند و کدورتی بین آنها حاصل میشود و امیر خان به موضوع رسیدگی و حق را به صادقیبیک میدهد.
این ماجرا را جهانگیر، شاه گورکانی،در تزوک جهانگیری،به خوبی وصف میکند و آن اینکه در کتابخانه سلطنتی نگارهای عالی از جنگ تیمور با تقتمیش خان- امیر آلتین اردو-وجود دارد با دویست و چهل و یک صورت و مصور آنهم میر خلیل الله نقاش نامآور دربار شاهرخ است و این نگاره از زمان شاه اسماعیل و شاه طهماسپ به دست شاه عباس میرسد.
صادقیبیک آثار زیادی به نظم میکشد از جمله:زبدة الکلام، حاوی قصاید در حمد و نعت و مدح؛فتحنامه عباسی بر وزن شاهنامه فردوسی در باب جنگهای شاه عباس اول؛شرح حال،شعری اخلاقی بر وزن مخزن الاسرار نظامی؛سعد و سعید،یک مثنوی تغزلی بر وزن خسرو و شیرین نظامی؛حاصل حیات در بردارنده اشعار فارسی و ترکی او؛حظیات در استقبال از رساله لذات معین استرآبادی؛قانون الصور منظومهای در نقاشی؛ملمعات مجموعه منشآت و مکاتبات ترکی و فارسی؛تذکرة الشعرا مشتمل بر رباعیات معمایی از شاعران پیشین و معاصر؛تذکره مجمع الخواص از شاعران معاصر به زبان ترکی.
46 صادقیبیک در آغاز مثنوی قانون الصور که در باب آداب نقاشی و ابزار و ادوات و شیوههای آن سروده،به شاگردی خود نزد مظفر علی اشاره میکند و پس از حمد هنر بیبدیل او،میگویند:47 چو نام نامی آن پیر سرور شدم بر کشور این فن مظفر در نگارههای صادقیبیک سبکی پویا و پر از حرکت حاکم است."