خلاصه ماشینی:
"چندین نویسنده و معلم از نوی پازار از قدیم وجود داشتهاند مانند محمد عرشی منارزاده،مدرس زبان فارسی،شاعر و دانشمند قرن شانزدهم؛حافظ محمد افندی پازاری(متوفی در سال 4881)معلم رشدیهء نوی پازار و سارایوو و توزلاو زبانشناس زبانهای شرقی و شاعر و نویسنده؛احمد دانیلی افندی که تا سال 9981 میزیسته و دانشمند برجستهای بوده است(به نجوم علاقهء شدید داشته است)و به زبانهای عربی و فارسی مسلط بوده است.
حاجی شیخ سلیم سامی(4881 تا 1591)،از وچیترنا نیز نویسنده و شاعر برجستهء این شهر بوده و به زبان ترکی کتاب مینوشته و به فارسی و عربی آشنایی داشته است.
در اینجا اسامی برخی از ایشان را میآوریم:علی بیگ هرزه گواوتس(نیمهء اول قرن شانزدهم)؛ محمد هوایی اسقفی(نیمهء اول قرن هفدهم)نویسندهء نخستین فرهنگ به زبان ترکی- بوسنیایی؛محمد رشید شاعر نیمهء دوم قرن هفدهم اهل سارایوو،نویسندهء دیوان که به زبانهای عربی،ترکی و فارسی تسلط داشته است؛ثابت اعلاء الدین اوژیچانین، مشهورترین شاعر این مناطق در اواخر قرن هفدهم و آغاز قرن هجدهم بوده است که از زبان فارسی کمتر استفاده کرده است؛فاضل پاشا شریفوویخ از قرن نوزدهم موسس مدرسهء شاه در سارایوو(85-4721/7581 هـ).
درویش پاشا بایزید آگیچ که فردی ثروتمند و پیرو این فرقه بود در وقفنامهء خود در سال 7461 نوشته است که به هر مدرس و مفسر مثنوی معنوی مولانا روزانه ده درهم پرداخت شود(دکتر فهیم نامتاک،بررسی آثار ادبی مسلمانهای بوسنی و هرزگوین به زبان ترکی،9891،ص 56)."