خلاصه ماشینی:
"اندیشه در این مفاهیم موضوع بهرهوری را به «معیار رابطه انسان، جامعه، بنگاه، دولت و هر واحد فردی و اجتماعی با منابع در اختیار (منابع در گستردهترین مفهوم)» تبدیل میکند بهطور اصولی این نوع رابطه است که میتواند بازده را تعیین کند، ارزش ایجاد کند، رضایت بهوجود آورد، بهرهگیری مؤثر از منبع را موجب شود و برخوردار از خصیصه عقلایی و خردورزی باشد.
استفاده از نظام مبتنی بر حسابرسی و حسابداری که در آن به مقاصد رسمی توجه میشود یعنی بودجهریزی بر مبنای عملکرد و حسابرسی نتایج، استفاده از زمینهیابیها (surveys) و سایر ابزار رایج در علوم اجتماعی برای سنجش تأثیر خطمشیها و سیاستها روی افراد و جوامع، استفاده از ابزار رقابت برای افزایش کارآیی و اثربخشی و اندازهگیری سطح رضایت مشریان از جمله این رویکردها به شمار میرود و در هر یک از این رویکردها مبتنی کردن منابع تخصیص به نتایج حاصل از عمل، موجب ایجاد انگیزه در مدیران و کارکنان برای عملکرد بهتر و تقاضای قوی برای نیل به بهرهوری بیشتر شده است.
ارتقای بهرهوری عملکرد بخشهای اقتصادی و دستگاههای اجرایی کشور: هر یک از دستگاههای اجرایی در سطح دستگاه و بخشی یا بخشهایی که در حوزه مسؤولیتهای آن دستگاه قرار میگیرد باید نسبت به تعیین سهم بهرهوری در رشد تولید بخش ذیربط و مشخص کردن الزامها و راهکارهای تحقق آن و تدوین برنامه بهبود بهرهوری بخش و دستگاه در کوتاهمدت، میانمدت و درازمدت اقدام کنند تا از این طریق به تقاضای ایجاد شده برای بهرهوری پاسخ مناسبی داده باشند."