خلاصه ماشینی:
"همهی محققانی که با تاریخ و ادبیات کلاسیک ایران،خصوصا نوع منثور آن،آشنایی دارند،به خوبی آگاهند که مشکل یافتن منابعی برای دسترسی به چگونگی زندگی زنان و اوضاع و شرایط زندگی فردی و اجتماعی آنان تا چه حد جدی است:زن متعلق به دنیای اندرونی و خصوصی بود و به هیچ وجه نمیبایست با دنیای خارج تداخلی میداشت.
این حضور را به دو شکل میتوان بررسی کرد: الف-مضمون زن و توجه به مسائل و مشکلات زنان در نوشتههای مردان ب-زنان نویسنده و متون باقی مانده از آنان این نوشتار بررسی کوتاهی است راجع به اولین زنان نویسنده، سبک و مضمون نوشتههای آنان.
خداوند عالم ان شاء الله مرا به قربان شما بکند»(مهد علیا،75) همچنین سفرنامهی سکینه سلطان(73 و 83-85-26) -صراحت و بیپروایی: از ویژگیهای دیگر نثر این دوره که در نوشتهی بیبی خانم تجلی یافته است و آن را نزدیک به زبان گفتاری میسازد،طرح بیمحابای مسائلی است که در نثر دورههای بعد با پرده پوشی و احتیاط به آن اشاره میشد.
ورود نوشتههای زنان به حیطهی اجتماع،یکی از اولین نشانههای حضور آنان در محیط جمعی و کاملا تمایز یافتهی دورهی قاجار و نشانهی گذار از حیطهی خصوصی به حیطهی عمومی است.
توضیح و تشریح«رسوم و شوهر داری»و«اصول زن داری» که از مضامین مشترک میان روزنامههای زنان است،نشان دهندهی این نکته است که نویسندگان زن دریافتند بیشتر زنان و مردان از اصول و قواعد زناشویی و مفهوم زندگی مشترک ناآگاهند و سعی کردند با تأکید بر مشارکت و رفاقت زن و مرد در امر زندگی، پیشنهاداتی را برای بهبود مفهوم زندگی مشترک ارائه دهند."