خلاصه ماشینی:
"به نظر من،هر نماینده مجلسی باید مبین نظریات و مطالبات مردم باشد و تلاش کند که این خواستها و مطالبات را در حد توان یک نماینده پیگیر باشد و جوابگوی آنها،حقیقت این است که در دوره پنجم مجلس که دوره اول نمایندگی من بود،مراجعات زیادی داشتم از طرف مردم به خصوص در حوزه انتخابیه خودم و از سایر مناطق کردنشین که از یک رنجش بین دستگاه دولتی و حاکمیت و عامه مردم حکایت داشت ناظر بر این مسئله که بخشی از وجود این مردم که فرزندان آنها بودند به دلایلی در خارج از کشور به سر میبردند و مشکلات عدیدهای داشتند برای دیدن این عزیزانشان،این پاره وجودشان.
پیشرفت کار چگونه بود و عاقبت به کجا کشید؟ متاسفانه باید بگویم که این بحث نیز مانند بسیاری از مسائل دیگر در کشور به سیاسیکاری کشید و مثل خیلی دیگر از مسائل،از آنجا که یک کرد عنوانکننده طرح بود و تعداد کثیری از نمایندگان کرد از آن پشتیبانی میکردند،یک توهم امنیتی به وجود آورد و به آن نگاهی امنیتی شد این امر باعث شد که همه تلاشها در این جهت سوق پیدا کند که بیشتر نقاط ضعف برای آن بیابند تا نقاط قوت.
بههرحال آن زخمها و دردهایی که ما میخواهیم با چنین مرهمهایی به آنها التیام بخشیم تا امکان آشتی فراهم شود با سیاست و امنیت در ارتباط بوده و آیا یکی از وجوه مهم همین زمینهسازی که شما به آن اشاره میکنید نباید دقت سیاسی و امنیتی باشد؟آیا بدون بحث این وجوه امکان فراهم آمدن آن زمینه موردنظر هست؟ به نظر من در هر حرکتی ما باید حساب هزینه-فایده را بکنیم."