چکیده:
هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تاثیر ریتم شبانه روزی بر پاسخ کورتیزول و انرژی مصرفی مردان چاق و لاغر. 12 دانشجوی پسر غیر ورزشکار در دو گروه چاق (n=6؛ شاخص توده بدن 31.08±1.8kg/m2؛ حداکثر اکسیژن مصرفی 35.45±3.9ml/kg/min) و لاغر (n=6؛ شاخص توده بدن 18.2±1.3kg/m2؛ حداکثر اکسیژن مصرفی 45.86±3ml/kg/min) آزمودنی های این تحقیق بودند. از t-student برای مقایسه متغیرها در دو گروه چاق و لاغر، و از ANOVA با اندازه گیری مکرر برای ارزیابی کورتیزول و انرژی مصرفی در حالت استراحت و وهله های مختلف بعد از فعالیت در سطح (p<0.05)استفاده شد. آزمون دویدن روی نوارگردون شامل 30 دقیقه دویدن با شدت %65VO2max بود، که پس از 8 ساعت ناشتایی در ساعات 8 صبح و 6 بعدازظهر انجام شد. نتایج نشان داد بین سطح پایه کورتیزول دو گروه تفاوتی وجود ندارد، درحالی که غلظت کورتیزول گروه چاق بلافاصله، 15، و 30 دقیقه بعد از فعالیت بالاتر از گروه لاغر بود (p<0.05). در هر گروه میانگین انرژی مصرفی و اکسیژن مصرفی در 30 دقیقه فعالیت در عصر بالاتر از صبح بود (p<0.05). بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد افراد چاق هنگام فعالیت انرژی مصرفی بیشتر و سطح کورتیزول بالاتری نسبت به افراد لاغر دارند. همچنین، ریتم شبانه روزی بر میزان انرژی مصرفی و اکسیژن مصرفی تاثیر دارد و در عصرها مصرف انرژی به طور معناداری بیشتر از صبح هاست. لذا، در برنامه های کاهش وزن می توان آن را لحاظ کرد.
خلاصه ماشینی:
"لذا،با توجه به اینکه پاسخ هورمونی و متابولیکی به فعالیت ورزشی در ساعات مختلف روز متفاوت است،و اکثر مطالعات قبلی نیز این پاسخها را در صبح و در افراد با وزن طبیعی بررسی کردهاند(4)،هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تأثیر ریتم شبانهروزی بر پاسخ کورتیزول و انرژی مصرفی در مردان چاق و لاغر.
همچنین،نتایج نشان داد 30 دقیقه فعالیت ورزشی با شدت 65% حداکثر اکسیژن مصرفی موجب افزایش غلظت کورتیزول در افراد چاق و لاغر میشود،و غلظت کورتیزول بلافاصله، و 15 و 30 دقیقه بعد از فعالیت صبح و عصر در گروه چاق نسبت به لاغر به طور معناداری بالاتر است(05/0()>P شکل 1و 2).
همچنین،در مقایسة افراد چاق با لاغر نتایج نشان داد میزان انرژی مصرفی و اکسیژن مصرفی در هنگام 30 دقیقه دویدن روی تردمیل در صبح و عصر در گروه چاق به طور معناداری بالاتر از گروه لاغر بود(05/0>P)جدول 2).
پژوهش حاضر نیز نشان داد غلظت کورتیزول در افراد چاق و لاغر قبل از فعالیت در صبح بالاتر از عصر است،که با نتایج سایر پژوهشهای انجام شده در این زمینه همخوانی دارد(15،21،22).
نتایج پژوهش ما نیز نشان داد غلظت کورتیزول بلافاصله،و 15 و 30 دقیقه بعد از فعالیت هم در صبح و هم در عصر در گروه چاق به طور معناداری بالاتر از گروه لاغر است،که با پژوهشهای وونگ و هاربر(2006)،هرشبرگر و همکاران(2004)،و وسترباکا و همکاران(2003)همخوانی دارد(13،23،24).
به طور کلی،نتایج پژوهش حاضر نشان داد درصد چربی بدن تأثیری بر سطح پایة کورتیزول ندارد،اما فعالیت ورزشی موجب میشود غلظت کورتیزول در افراد چاق به طور معناداری بالاتر از افراد لاغر شود."