خلاصه ماشینی:
"مستر ویلسن رئیس جمهور اتازونی تأسیس این مؤسسه را یکی از شرایط صلح قرارداد و برطبق عهدنامه ورسای 1919 و مواد چهاردهگانه ویلسن اولین جلسه آن در 16 ژانویه 1920 در شهر پاریس در وزارت امور خارجه فرانسه منعقد گردید و دوره اجلاسیه اول جلسه عمومی جامعه ملل موافق مقررات ماده 5 اساسنامه از 3 نوامبر الی 18 دسامبر 1920 بنا بدعوت رئیس جمهور اتازونی در شهر ژنو با حضور نمایندگان 41 دولت در 28 جلسه عمومی تشکیل یافت و ریاست جلسه آن دوره بعهده آقای پول هیمانس (Paul Hymans) سیاستمدار معروف و نماینده دولت بلژیک محول گردید و الحق تا مدتی که این جامعه تشکیل بود تا حدود قدرت اخلاقی و امکانات معنوی در راه صلح و ایجاد محیط حسن تفاهم بین افکار ملل مختلفه و اندیشههای آنان توفیق حاصل نمود اما چون عده اعضاء آن محدود و معدود بود و در واقع و نفس الامر تصیماتش دارای ضمانت اجرائی نبود و یگانه وسیله مؤثر آن تحریم بود چندان کاری از پیش نبرد ولی در معنی وجود آن در آن موقع پرآشوب و خطر برای بیمار محتضری که جهان آن روز بود مفید فایده بود منتهی حرص و آز ویژه پارهای از رهبران سی سال پیش اروپا که در فکر بسط و توسعه و کشورگشائی و زور و دیکتاتوری و خلاصه تسلط بر جهان آزاده بوده خواهناخواه دنیا را در 1938 بجنگ جهانی خانمانبرانداز و مهیب دوم کشاند و عملیات هیتلر و موسولینی و سایر دیکتاتوریهای اروپائی نظیر آنها جهان را بورطه هولناک و سوزنده انداخت که تا یکقرن جبرانناپذیر خواهد بود-کشتارهای دسته جمعی-ضبط و مصادره اموال ممالک کوچک و اشغال و تصرف آنها و فشار بر ملل ضعیف مدت چهار سال و نیم دنیار را رو بزوال و نیستی میبرد تا باز مشیت الهی بر بقاء بنی نوع بشر قرار گرفت و نائره جنگ خاموش و ملل گیتی عموما بفکر ایجاد مجمعی برتر و بالاتر و مقتدرتر از مجمع اتفاق ملل سابق افتادند و بهمین منظور هادیان قوم طرح و شالوده این سازمان جهانی را در اکتبر 1944 در دامبارتون اوکس (Dumbarton Oaks) و از 4 تا 11 فوریه 1945 در کنفرانس کریمه(یالتا)و از 21 فوریه تا 8 مارس 1945 در شاپولتیک (Chpultepec) کشور مکزیک و در 25 آوریل 1945 در کنفرانس سان فرانسیسکو (San Fransisco) ریختند و با حضور و شرکت نمایندگان 51 کشور جهان منشور ملل متحد را بوجود آوردند که بتصویب مجالس مقننه تمام ممالک عضو رسید و بمرور ایام سایر اقوام و ملل که هدف و عملی شدن آرزوهای ملی و مشروع خود را در این سازمان دیدند بآن گرویدند بطوریکه امروز که 16 سال از تأسیس این سازمان میگذرد یکصد و یازده کشور از تمام اقطار عالم از آسیائی و اروپائی و افریقائی و امریکائی بدون مزیت نژادی یا مذهبی یا کوچکی و بزرگی خاک در این سازمان وارد و عضو شده و همه دارای آراء متساوی و آزادی کامل برای ابراز عقاید و افکار خود میباشند."