خلاصه ماشینی:
"پولاک در کنار این امکانات، به نقصانی مهم در مسیر رشد کشاورزی ایران، اشارهمیکند و گزارش میدهد: «در مجموع، این ملت دچار بیآبی است زیرا کوههای بلند مانع نزول برف و بارانمیشود، تنها اهالی با تقسیم نهرها و تعبیه کاریزها و جویها میتوانند مقدار کافیآب برای آبیاری تامین کنند و بدین ترتیب در دشتها با وجود آنکه اغلب هشت ماهتمام در آنجا بارندگی نمیشود کمآبی نیست، بلکه کاستی در حمایت کافی از زارعان،در برابر دخالت قدرتمندان مشاهده میشود.
گرچه پس از انقلاب، طرحها وبرنامههایی مانند احداث سدهای بزرگ برای جمعآوری آبهای هرز و بازیافت فاضلابهابرای مصارف کشاورزی و حفر چاههای عمیق و اصلاح روش آبیاری سنتی به اجرا درآمدهاست و میبایست پس از این نیز گستردهتر و بهتر ادامه یابد، اما همانگونه که پولاکنوشته است و کارشناسان متعدد ایرانی بدان اشاره کردهاند، این اقدامات نمیتواندمشکل کمآبی را به طور کلی از میان بردارد، بلکه میتواند تا حدودی آن را تخفیفدهد و لذا استعداد رشد کشاورزی در ایران محدود میباشد.
و تنها چند سالی است که به برکت انقلاب اسلامی، اصلاح آب آشامیدنی شهرها وبویژه روستاها در برنامه دولت قرار گرفته است، هر چند که هنوز هم در این زمینهمشکلاتی وجود دارد ولی اینکه پولاک این واقعیت نامطلوب را تحت تاثیر آموزه وباورهای دینی میداند، سخنی استبیاساس و ناشی از ناآگاهی و یا غرضورزی ویمیباشد، زیرا هر کس که کمترین اطلاعی از احکام اسلامی داشته باشد میداند که احکامآبها مندرج در رسالههای عملیه، این واقعیتهای نامطبوع را تایید نمیکند."