خلاصه ماشینی:
"در این مقاله بسیاری از مفاهیم مهم اندیشه ریکور از جمله مفهوم سوگواری و هویتروایی و بخصوص ترجمه آمده است.
به عبارتی دیگر هویت چیزی نیست که در طلب کشفش باشیم(به عنوان یک واقعیت از پیش داده (به تصویر صفحه مراجعه شود) دکتر شهلا حائری شده)یا سعی کنیم آنرا خلق کنیم،بلکه حاصل انتخاب،حافظه،برخورد و پروژه است.
دومین مفهومی که در این مقاله آمده است و پیش از این نیز ریکور در مراسمی که به یاد هانا آرنت فیلسوف آلمانی برگزار میشود آن را مطرح کرده است مفهوم سوگواری فرهنگی است.
ریکور ترجمه را به مثابه پل آشتی میان فرهنگها میداند زیرا ترجه قادر است با حفظ هویت فرهنگی مرزهای سیاسی جغرافیایی را از بین برد و برج بابل را درهم شکند.
فیلسوفان و ادیبان بسیاری خود را وامداروی میدانند زیرا به اعتقاد ریکور باید به ادبیات اعتماد کرد چرا که قادر است به هویت،اجتماع،و برخورد ما با گذشته شکل بخشد و یکی از اشکال ادبیات که میتواند فرهنگها را به هم نزدیک کند یا آشتی دهد همان ترجمه است.
فرهنگ از سوگ تا ترجمه پل ریکور شهلا حائری در کتابی که یونسکو به تازگی به چاپ رسانده است و من نیز در آن مشارکت داشتم پرسشی مرعوبکننده مطرح شده است که این است«ارزشها به کجا میروند»،و من قصد دارم این سوال را به نحو دیگری که بیشتر فراخور وضع ماست مطرح کنم«ارزشها از کجا میروند؟».
باید در سوگ مفهوم اساسی و مطلق بودن بنیاد تاریخ بنشینیم:زیرا هنگامی که میگزاریم دیگران داستان ما را در فرهنگ خود روایت کنند باید بپذیریم که برای خصوصیت مطلق سنت خود سوگواری کنیم."