خلاصه ماشینی:
"به علت تخصیص بهتر عوامل در فعالیتهای تولیدی و کارآئی ناشی از آن، استراتژی توسعهء صادرات به بالا رفتن نسبی درآمد ملی(در مقایسه با استراتژی جانشینی واردات)کمک میکند و از این بابت احتمالا نسبت سرمایهگزاری به درآمد ملی افزایش مییابد و بدین ترتیب رشد بیشتری عاید میگردد.
در اینجا بایستی اضافه کرد که هدف اصلی استراتژی توسعهء صادرات و تکیه بر بازارهای جهانی گوناگونسازی ساختار تولید و صادرات است که به کمک آن منابع کشور براساس استفاده صحیح از"مزیت نسبی"تخصیص یابد و با افزایش صادرات کالاها و خدماتی که در سایهء"مزیت نسبی"تولید شدهاند درآمدهای ارزی بیشتری برای تأمین واردات مطلوب به دست آید.
باوجود دشواری اثبات این واقعیت در حال حاضر،هنوز میتوان استدلال کرد که چنانچه سرمایهگزاری های سنگین سالهای قبل از انقلاب در تولید مواد واسطهای مانند الیاف مصنوعی،محصولات مختلف پتروشیمی و صنایع آهن و فولاد و دیگر صنایع،ساخت ماشینآلات و تجهیزات صنعتی به موقع خود به بهرهبرداری میرسید (حدود سالهای 1362،1363)و همان روند ادامه مییافت اکنون تولیدات صنایع واسطهای و سرمایهای کشور صورت کاملا دیگری داشت و از سهم بسیار بالاتری در جمع ارزش افزودهء بخش صنعت برخوردار بود.
باید دانست که ادامهء مقررات دستو پاگیر و سرمایهگزاری نازل در بخش صنعت دایرهء خبیثهای به وجود خواهد آورد که در آن عدم کارائی بخش صنعت و کیفیت پائین کالاهای صنعتی بازارهای جهانی را به ایران خواهد بست و این به نوبهء خود امکانات توسعهء صنعتی را ضعیفتر خواهد کرد و به ناچار با اشباع بازار داخلی در سطوح نازل درآمد سرانه رشد بخش صنعت دچار نکث خواهد شد."