چکیده:
حرکت پرش-فرود که در بسیاری از فعالیتهای ورزشی مشاهده میشود،از جمله حرکاتی است که انجام آن افزایش پتانسیل آسیب ناشی از پرش-فرود را با خود به همراه دارد.با توجه به نقش مهم قدرت عضلانی در پایداری پس از فرود،هدف از این مطالعه عبارت است از بررسی ارتباط بین حد اکثر گشتاور عضلات اندام تحتانی با پایداری پویا.15 آزمودنی پسر از دانشجویان دانشکدهء تربیت بدنی دانشگاه تربیت معلم تهران با میانگین سنی 2-+22 سال به،صورت تصادفی انتخاب و در این مطالعه شرکت کردند.حد اکثر گشتاور عضلات چهار سر،همسترینگ،دورسی فلکسور،پلانتا رفلکسور،چرخشدهندهء داخلی و خارجی با دستگاه ایزوکنتیک بایودکس اندازهگیری و نیروهای عکس العمل زمین در دو جهت قدامی-خلفی و جانبی با صفحهء نیرو ثبت شد.با استفاده از زمان رسیدن به پایداری،پایداری آزمودنیها در دو جهت مذکور محاسبه شد. روش آماری ضریب همبستگی پیرسون با سطح معناداری 05/0-> a جهت تعیین میزان ارتباط بین حد اکثر گشتاور عضلات و زمان رسیدن به پایداری استفاده شد.ارتباط معناداری بین حد اکثر گشتاور عضلات چهار سر،دورسی فلکسور،چرخشدهندهء خارجی با زمان رسیدن به پایداری در راستای قدامی-خلفی، همچنین بین عضلات چهار سر و دورسی فلکسورها با زمان رسیدن پایداری در راستای جانبی مشاهده شد. یافتههای تحقیق به نقش مثبت عضلات چهار سر و دورسی فلکسور نسبت به دیگر عضلات در پایداری پس از فرود اشاره داشتند که میتواند شاخصی در ارزیابی و پیشگویی بروز صدمات احتمالی ورزشکاران در حرکتهای پرش-فرود باشد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به تنوع در روشهای اندازهگیری پایداری و تعادل پویا و اینکه روش زمان رسیدن به پایداری آزمون عملکردی است که با حرکت پرش-فرود در فعالیتهای ورزشی شباهت زیادی دارد،هدف از این مطالعه عبارت است از بررسی نقش حد اکثر گشتاور عضلات اندام تحتانی در پایداری پویا با استفاده از این روش.
نقطهء اوج حد اکثر نیروی عکس العمل در حرکت پرش-فرود نقطهای کلیدی جهت محاسبهء زمان رسیدن به پایداری است که اطلاعات مربوط به آن پس از جمعآوری مجددا ارزیابی میشود.
همانطور که در جدول دیده میشود،بین حد اکثر گشتاور عضلات دورسی فلکسور با زمان رسیدن به پایداری در راستای جانبی و عضلات چرخشدهندهء خارجی مچ پا و عضلهء چهار سر با زمان رسیدن به پایداری در راستای قدامی-خلفی در سطح معناداری 05/0-> a ارتباط معناداری در جهت منفی مشاهده میشود.
درحالیکه،بین حد اکثر گشتاور عضلهء همسترینگ و زمان رسیدن به پایداری در راستای قدامی-خلفی در سطح 01/0-> a در جهت مثبت ارتباط معناداری مشاهده میشود.
همبستگی بالا بین حد اکثر گشتاور عضلات و زمان رسیدن به پایداری معمولا در عضلاتی دیده میشود که حد اکثر گشتاور بیشتری دارند،بهطوری که عضلهء چهار سر و همسترینگ نسبت به عضلات چرخشدهندهء داخلی و خارجی مچ پا که حد اکثر گشتاور کمتری دارند میزان معناداری بالاتری دارد.
بحث هدف از انجام این تحقیق عبارت است از بررسی ارتباط بین حد اکثر گشتاور عضلات اندام تحتانی با پایداری پویا در حرکت پرش-فرود."