خلاصه ماشینی:
"عموم برادران سنی مذهب ما که در اصول«اشعری»باشند(که امروزه اکثریت قریب باتفاق آنان اعماز حنفی و شافعی و مالکی و حنبلی«اشعری الاصولند» زیرا معتقدین به اعتزال اگر بالکل منقرض نشده باشند فقط افراد معدودی«نظرا»به اعتزال باقیماندهاند مضاف بر آنکه اساسا معتزلیان سنیمذهب در مسألهء«افضلیت» عقیدهای شبیه شیعه دارند منتهی امامت «مفضول»را بر«فاضل»جایز میشمارند به خلاف شیعه که چنین عقیدهای ندارد)معتقدند که برترین خلق خدا پس از پیغمبر اکرم (ص)همانهایند که به ترتیب به خلافت رسیدهاند یعنی پس از پیغمبر(ص)جناب ابو بکر صدیق و پس از ایشان جناب عمر فاروق و پس از ایشان جناب عثمان ذو النورین و پس از این هرسه،حضرت علی علیه السلام «افضل»امت بوده و میباشند(رضی الله عنهم اجمعین).
اما صورت ظاهری درست این بیت (تأکیدا عرض میکنم که صورت ظاهری و الفاظ آن و جملهبندی آن و نه معنی و محتوای ناصواب آن)که به ناروا به امام شافعی(ر ض) منسوب شده و در بعضی کتب عوام شیعه و سنی هم با همین نسبت آمده چنین است: و مات الشافعی و لیس یدری علی ربه ام ربه الله علاوه بر آنکه الفاظ این بیت بسیار سست است معنی آن معنیی سخیف و منکر و غلو آمیز و بل نفرتانگیزیست که محال است هیچ مسلمان موحدی آن را بذیرد و قطعا این بیت ساخته و پرداختهء بعضی از غلاة علی اللهی یا متعصبان بیسواد است و یقینا شأن رفیع و مقام منیع علمی و ادبی و حیثیت والای مذهبی امام محمد بن ادریس شافعی مطلبی قرشی که از فصاحت و بلاغت قریش سهم کافی داشته است بالاتر از این است که به چنین عبارتی تفوه فرموده باشد مضاف بر آنکه در هیچ یک از چاپهای دیوان مجعولی3که منسوب به آن جناب شده است و فقط ابیات معدودی از آن سرودهء ایشان،نیز این بیت از شدت بداهت بطلان معنی و سخافت لفظ آن نیامده است و بسیاری از بزرگان شیعه نیز در عدم انتساب این بیت به امام شافعی تأکید فرمودهاند(مثلا تنقیح المقال،جلد دوم،ردیف 10260)."