خلاصه ماشینی:
"سیدآبادی:ما هر شماره از پژوهشنامه را به موضوعی اختصاص میدهیم و معمولا سعی میکنیم یکی-دونفر از دوستانی که برای میزگرد دعوتشان میکنیم،خارج از حوزه ادبیات کودک و نوجوان باشند تا به نوعی بین این دنیا و دنیای بیرون ارتباط برقرار شود.
به این دلیل است که من میگویم اگر این جریانات،آنطور که ما فکر میکنیم یا من دارم فکر میکنم پیش برود، باید منتظر باشیم یک تحول عمیق در ادبیات کودکان رخ بدهد.
وقتی تمام این چالشها به متغیر مستقل ما وارد میشود و آن را دچار تحول میکند،بیهوده خواهد بود که منتظر باشیم یا فکر کنیم که ادبیات کودک که متغییر وابسته این معادله است،بدون تغییر باقی خواهد ماند.
سیدآبادی:آقای دکتر، با این فراوانی اطلاعات چه کار میتوان کرد؟چه اتفاقی میافتد و چه دنیایی قابل تصور است؟خود کودک چه کار میتواند بکند؟ نمکدوست:عرض کنم خدمت شما، اتفاقی که الان و برای اولینبار در تاریخ افتاده،این است که رسانهای در حال شکل گرفتن است و ما داریم در مورد آن بحث میکنیم؛یعنی هر زمانی شکلگیری رسانه و بحث در مورد آن،اتفاق تازهای است.
سیدآبادی:برای این بحث را ربط بدهیم به موضوعمان،یعنی پایان کتاب کودک،میپرسم که شما اصلا این مفهوم را به رسمیت میشناسید؟ فکر میکنید دورنمای این بحث چیست؟آیا مبالغه شده یا واقعیت است؟ نمکدوست:تجربه به ما نشان میدهد که هیچ رسانهای از بین نمیرود،بلکه کارکردش تغییر میکند.
جامعه از این وضعیت،تعریف تازهای میدهد و خودش را با آن هماهنگ میکند و از این منظر است که میگوییم فاصله بین ادبیات کودک و بزرگسال دارد کم میشود."