خلاصه ماشینی:
"همان طور که شکلهای اولیه ادبیات رسمی کودکان،از منظومههای عنوان شدهء ایرج میرزا، بهار و پروین اعتصامی آغاز شد،حضور زبان شکسته در شعر نیمه رسمی نیز از منظومههای «پریا»و«دخترای ننه دریا»ی شاملو،در دههء 30 شکل گرفت و از آن پس،این آثار سرمشق بسیاری از شاعران دیگر در سرودن شعرهای روایی به زبان محاوره قرار گرفت و شاعرانی چون م.
از میان نزدیک به 30 منظومهء بررسی شده که به سالهای پیش از انقلاب بازمیگردد،دو کتاب خروس زری،پیرهن پری و چی شد که دوستم داشتن؟به عرصهء ترجمه شعر تعلق دارد که هر دوی آنها توسط احمد شاملو عرضه شده و دو منظومهء پریا و مردی که لب نداشت،سروده احمد شاملو و علی کوچیکه،سروده فروغ فرخزاد (و همچنین شعر نیمه روایی«باز باران»گلچین گیلانی)تا سالیان بعد به صورت کتاب برای کودکان در نیامد و مجموعهء آثار باغچهبان را نیز نمیتوان کتاب چاپ شده برای کودکان نامگذاری کرد.
توجه به منظومهها و ثبت ترانههای عامیانه که از ابتدای آغاز به کار کانون پرورش،جزو هدفهای برنامهریزی شدهء این مؤسسه قرار داشت و به چاپ آثاری ارزشمند انجامید،امروزه از سوی کانون پرورش و دیگر ناشران برجسته، موضوعی فراموش شده قلمداد میشود و سیل سرایندگان و شاعران ادبیات کودک نیز با هجوم به سمت مجموعهء حسنیها و بازنویسی سهلانگارانهء ترانهها و متلهای فولکلوریک،هم چون خاله سوسکه،کدوی قلقله زن و گنجشکگ اشی مشی،جز برای سلیقههای فردی و بازارپسند خود،تلاش دیگری به کار نبستهاند و تاکنون تلاشی جدی برای بازپرداخت دین بزرگ خود به ادبیات فولکلوریک،انجام ندادهاند."