خلاصه ماشینی:
"متأسفانه در دنیای امروز، روابط و دیپلماسی مسلمین با کفار، بر طبق دستورات دین مبین اسلام نیست و حتی دین، نقش تعیینکننده بر دیپلماسی با کفار را ندارد و آنچه شیوه عملکرد ما را مشخص میکند، اصول حاکم بر دیپلماسی جهانی است که مبتنی بر دموکراسی غربی و بر پایه تشنجزدایی و دورویی و نفاق و ریا میباشد.
علامه طباطبایی قدسسره در تفسیر آیه فوق میفرمایند: «خطاب این آیه، متوجه مؤمنین است، هرچند که کفار و منافقین را در برمیگیرد و اما اینکه فرمود: و خدای متعال هرگز کفار را مافوق مؤمنین و مسلط بر آنها قرار نمیدهد، معنایش این است که حکم از امروز به نفع مؤمنین است و علیه کافرین و تا ابد نیز چنین خواهد بود و هرگز به عکس نمیشود و این خود، اعلامی است به منافقین که دیگر برای ابد از اینکه به هدف شوم خود برسند، مأیوس باشند و به حکم این آیه در همه دورهها بالاخره فتح و پیروزی، با مسلمین است.
چنانچه در ادامه، با جمله «رحماء بینهم»، بر این نکته، تأکید شده است که مؤمنین نسبت به هم در کمال مهربانی و رحمت هستند و جمله «اشداء علی الکفار» را مقید کرده به جمله «رحماء بینهم» تا توهمی که ممکن بود بشود، دفع کرده باشد و دیگر کسی نپندارد که شدت و بیرحمی نسبت به کفار، موجب میشود که مسلمانان، بهطور کلی و حتی نسبت به خودشان هم، سنگدل شوند.
با توجه به آنچه در تفسیر آیه فوق خواندیم، همه به اتفاق، معنی ذلت کفار در برابر مؤمنین را از آیه فوق، نتیجه گرفتهاند، ضمن اینکه در آیه، بهطور مستقیم با دو کلمه «ید» و «صاغرون» به این معنی اشاره شده است."