خلاصه ماشینی:
"این فیلمها،به جای گوش سپردن به زمانهای گذشته و یا نشان دادن زندگی آنگونه که در بریتانیای قرون وسطی وجود داشته،به قرن ششم از ورای یک صافی ادبی خیالپردازی شده مینگرند که در واقع با هر دورهی تاریخی موفق،از نو بازآفرینی شد است.
این متن بهطور گستردهای در دوران قرون وسطی از سوی وقایعنگاران استفاده میشد تا آنکه در قرن شانزدهم مشخص شد تقلبی است و یا دست کم گزارش غیر تاریخی محسوب میشود که با مهارت سر هم شده.
با این وجود،این فیلم همچنین به یکی از راهحلهای اسطورهای اصلی که در روایات ادبی برای درمان وضعیت یک پادشاهی شکستخورده عنوان شده،ارجاع میدهد:اسطورهی جام مقدس که وحدت هستیشناختی از دسترفتهی قلمرویی را که به وسیلهی جنگ و عشق غیرقانونی از هم پاره پاره شده،دوباره برقرار میکند.
گفته میشود مرلین،که میزگرد را برای برقراری صلح میان شوالیههای آرتورشاه به وجود آورده،از زمانی است که دنیا کامل بوده،زمان همزیستی مسالمتآمیز پیش از آغاز جنگ و درگیری.
از خلال این اصل بدیهی نئومارکسیستی دربارهی خشونت ذاتی نظام فئودالی،به ما تماشاگران یادآوری میشود که فئودالیسم بر قدرتی که از نیروی نظامی نشأت میگیرد بنیان شده و جامعهی باوقار شوالیهها و بانوان تنها یک روی سکهای است که روی تاریکترش نشان جنگ،غارت و استثمار دارد.
مانتی پیتون و جام مقدس بعد از بیاعتبار کردن کامل نگاه رمانتیکها به زندگی قرون وسطی از طریق تعداد زیادی از صحنهها مانند آنچه در بالا توصیف شده،ضربهای نهایی به افراد مدرنی که مسؤول این نوستالژی به قرون وسطی هستند میزند: خود رسانهی سینمایی."