خلاصه ماشینی:
"مسئله اینجاست که مشخص نیست چه نوع تصویری، کلمه را تهدید میکند و این سؤال پیش میآید که در کنار تصاویری که دارای معنای واقعی ایلوستراسیون و تصویرسازی بوده و در واقع کاملکنندهء متن به شمار میآیند و همنشینی زیبایی را با متن برقرار میکنند،آیا تصاویری هم وجود دارند که کلمه را محدود کرده و نقش آن را بیرنگ میکنند یا خیر؟ این بود که مزاحم جناب عالی شدیم تا با مطرح کردن این مسائل بتوانیم از تجربیات و دانش و نظر جناب عالی که از چهرههای شاخص و باسابقهء تصویرسازی هستید و برای کودکان زحمات زیادی کشیدهاید و اهل پژوهش و بحث و تدریس در این زمینهها هستید،استفاده کنیم و مشکل موجود را بشکافیم و احتمالا به راه حلهایی نیز برسیم.
به نظر شما آیا میتوان بر این امر نظارت کرد؟و اگر آری،مکانیزم آن چگونه است؟آیا بیایند سهمیهبندی کنند که اگر ناشری 20 عنوان کار تألیفی(نه ترجمهای)قابل قبول ارائه میدهد میتواند یک کمیک استریپ قابل قبول نیز ارائه دهد؟یا نه،آیا فکر میکنید که سهمیهبندی مشکلی را حل نمیکند و باید تولید کمیک استریپ را آزاد بگذارند تا پس از اشباع جامعه از انواع کمیکها،خودش،خودش را تعدیل کند و انتشارش توسط خود بازار محدود شود؟میدانید که هر چیزی وقتی زیاد از حد عرضه شود نوعی دلزدگی در مردم ایجاد میکند.
بهمنپور:شما با نظارت مخالفید،اما براساس این بحث،این سؤال پیش میآید که با توجه به وضعیت کنونی نشر کتاب کودک،اگر قلمها بیهیچ کنترل و نظارتی،آزاد گذاشته شود،چه میزان کتاب هویتمند در بخش خصوصی و دولتی منتشر خواهد شد؟بسیاری را عقیده بر این است که اگر این نوع کارها(کمیک استریپ)منتشر شوند،دکان تولید مطلوب و منطقی را تخته خواهند کرد."