خلاصه ماشینی:
"علل شهرنشینی و رشد شهری: بطور کلی چهار علت اصلی برای رشد بیسابقه و غیر قابل کنترل شهرهای کشورهای در حال توسعه وجود دارد که عبارتند از:1-تمرکز امکانات و فعالیتهای اقتصادی در شهرها؛2-تمرکز تسهیلات زندگی و منابع دیگر؛3-سیاستهای دولتی؛4- ازدیاد و رشد جمعیت شهری.
تمرکز فعالیتهای و امکانات اقتصادی در شهرها،تسهیلات بهتر،رفاه زندگی و سیاستهای تبعیضی دولت در مورد جلوه دادن به مناطق شهری عوامل مهمی در شدت بخشیدن به شهرنشینی در کشورهای در حال توسعهاند،اما بزرگترین عامل رشد شهرها و رونق شهرنشینی ازدیاد طبیعی جمعیت ساکن شهرهاست.
تلاش برای صنعتی کردن و تأسیس دیگر زیربناهای کشور،تبعیض شهری و عدم توجه لازم به ضوابط کشاورزی و مناطق روستایی و سیاستهای دولتی-به خصوص در دوران پهلوی-در مجموع روند شهرنشینی را در ایران مانند دیگر کشورهای نیمه سرمایهداری،کنترل ناپذییر کرده است.
فرق اساسی این است که به جز تهران که به عنوان پایتخت کشور ویژگیهای خاصی دارد،در حال حاضر اکثر شهرهای اصلی برای مناطق اطراف خود و شهرکها و روستاهای حومه نقشی مرکزی بازی کرده و اهمیت خاصی از نظر سیاسی،اقتصادی و اجتماعی دارند.
20 اهمیت مناطق یاد شده در این است که ساکنین و اهالی آنان بخاطر نداشتن محلی عادی برای سکونت و موقعیت خاص اقتصادیشان قادر به جذب در جامعهء شهری نبوده و به همین دلیل تا حدی به ریشههای فرهنگی و سنتی خود وفادر میمانند.
در حال حاضر«تبعیض شهری»دیگر از سیاستهای رسمی دولت نیست ولی روند صنعتی شدن کشور و تمرکز فعالیتها و امکانات اقتصادی در شهرها کماکان ادامه داشته و به رشد شهرها کمک میکند زیرا بنای صنعتی پیریزی شده در زمان پهلوی شهری بود و به سختی میتوان روند آنرا تغییر داد."