خلاصه ماشینی:
"بههرحال اهداف هر دو گروه عارف و شیدا همچنان بازسازی بود؛البته با رنگآمیزی جدید،به خاطر ارتباط بیشتر و بالگشایی بیشتری در نزد جوانها علاوه بر آن کارهای جدیدی که گویای مسایل مردم باشد،تألیف کتابهای موسیقی،برگزاری کلاسهای موسیقی برای هنرجویان،انجام سخنرانیهایی برای شناساندن موسیقی،و اجرای برنامههای مختلف که منجر به انتشار 9 نوار چاووش شد،از جمله اهداف ما بود.
«بر آستان جانان»یا«شیدایی» محصول همان سالها بود ولی زمینه و امکان ایجاد ارتباط با مردم را نداشتم؛کما اینکه ما با تلاش خیلی زیاد،توانستیم کنسرتی بگذاریم و این اولین کنسرت-که«بر آستان جانان»بود -برای ما خالی از دشواری و مشکلات نبود.
همانطورر که در موسیقی کلاسیک اروپا سبکهای باروک،روکوکو،کلاسیک و رومانتیک وجود دارد و یک موسیقیدان اروپایی باید این سبکها را درنوردد و به زبان خاص خودش برسد،در موسیقی ما هم ردیف مجموعهء راههای طی شده است و اگر کسی بگوید من نیازی به آنها ندارم،قطعا کاری دوام و قوام کار موسیقیدانی که آن راه را درنوریدیده نخواهد داشت.
قطعهء«ترکمن»ررا آقای علیزاده با همین هدف ساخته؛نظرتان در مورد این قطعه چیست و آیا شما هم در کارهایتان از ملودیهای محلی استفاده میکنید؟ در این کار،بسیار فکر بدیع ونویی به کار رفته و از نظر تکنیک و اجرا نیز خیلی کم نظیر است.
بههرحال،آواز هم به عنوان یک فرم موسیقی راه خودش را میرود؛ولی اگر فکر میکنیم موسیقی این نیست که فقط خواننده مطرح باشد و خواننده نباید در رأس مردم یک کار گروهی،با تلاش 2 سال و 3 سال باشد، باید به موسیقیسازی و موسیقی توصیفی را بارآورتر کنیم."