خلاصه ماشینی:
"ولی کی در اینجا دنبال حق است؟وقتی آمدند ما را از بین بردند،چه کسی میپرسد که حق داشتید یا نداشتید؟اگر به صورت مبنایی سینمایمان را با سینمای امریکا یا هند که این قدرت انکارناپذیر دارد که روی پای خودش بایستد و از سوبسید به هیچ شکلی استفاده نکند و تمام مردم کشورش را تغذیه فرهنگی کند، مقایسه میکنم،به خاطر این است که احساس میکنم مجبوریم خودمان را مقایسه کنیم.
بحث جالبی خواهد بود که بیاییم بررسی کنیم سینمای امریکا و هند که شما به درستی مثال زدید که سینماهایی هستند که روی پای خودشان استادهاند،آیا مورد پشتیبانی دولتی نیستند؟ یعنی دولت آن کشورها،جایگاهی برای سینما قائل نشده،هیچ حسابی باز نکرده،هیچ سرمایه گذاریی روی این موضوع نکرده،یعنی بخشی از مأموریت خودش را معطوف به این سینما نکرده است؟وقتی بررسی میکنیم،(به تصویر صفحه مراجعه شود) از جمله عوامل عدم توسعه در بدنهء سینما،عدم وجود اطلاعات کافی نسبت به وجوه مختلف سینمای فعلی است.
یعنی همین سینمای فعلی اگر پشتیبانی رسانهای نداشته باشد و ظرفیت نمایشی آن افزایش نیابد،حتی اگر شما بروید ئی تی و با گرگها میرقصد بسازید، (به تصویر صفحه مراجعه شود) میزان سرمایهگذاری دولتی از نظر وقت،پشتیبانی،انواع و اقسام بده بستانها و کلا میزان ارتباط حکومت هند با سینما بیشتر از میزان ارتباط آن با تلویزیون است.
چکار باید بکنیم؟چون راه حل اجرایی به نظرتان نمیرسد،می گویید کاری از دستمان برنمی آید،می گذاریم کنار؛ یا فکر میکنید برای ظرفیت نمایشی،باید سالن سینما ساخته شود و این مستلزم سرمایهگذاری سود آور و مقرون به صرفه است که همه کارش به دیگران یعنی بانک و سازمان زمین شهری و..."