خلاصه ماشینی:
"البته برای ما در ایران مشکلی دراینباره وجود ندارد و همه میفهمند که این نظامی نیست و بسیجی داوطلب است ولی آنجا چنین تعریفی نبود و فکر میکردند که اینها هم نظامی هستند.
اگر به این فکر کنیم که این حرف را طوری بزنیم که همه متوجه بشوند، میترسم قضیه بهصورتی درآید که به حالت فیلم ساختن برای جشنواره دچار شویم،آن هم در یک اندازهء بزرگتر که خیلی خطرناک است.
اگر بخواهم قضیه را فراگیرتر بیان بکنم یک بحث کلی این است که:اساسا جشنوارههای غربی همه تابع تبلیغات سیاسی خودشان هستند و حضور ما به عنوان یک کشور انقلاب کرده که جایگاه خاصی در تاریخ سیاسی روز دارد،در داخل این مجموعهء تبلیغات سیاسی هدایتدار هدایت یافته چه خاصیتی دارد؟ بحثی هم که ازآنطرف میشود،بحث ارتباطات فرهنگی ماست.
اما اگر شکل دوم برقرار باشد،فرضا بنده یا یک مجموعهای،کاری را انجام دادهایم-چون ظاهرا سیستم کار آنها بهاینصورت نیست که منتظر فیلمی از جمهوری اسلامی ایران باشند و شگفتزدگی عجولانهء آنها هم بههمینعلت است که مقداری غافلگیر شدهاند؛زیرا آنها انتظار این حجم کار و قابلیت را از ایران نداشتند،این واقعیتی است که من در مطبوعاتشان حتی مطبوعات ضد انقلابیشان دیدهام-حالا اگر ما به جلو قدم بگذاریم و کارمان را عرضه کنیم و آنها نتوانند رد کنندو فیلم ما در مقامی باشد که بناچار-چون کار در قضاوت عمومی قرار دارد-جایگاه خاص خودش را بتواند پیدا کند،بهنظر من این ارزش نیست بلکه،فقط یک زمینهای خواهد بود که پدید میآید."