خلاصه ماشینی:
"اینگونه متن کتیبههای با انواع خطوط متداول به صورت عناوین و سرفصلهایی نگارش میگردد که در تحریر آنها در رنگهای طلایی،شنگرف،و سفیداب و غیره استفاده مینمایند و هرکدام از این کتیبهها با تلفیق هنرهای دیگر از جمله تذهیب،تشعیر،ترصیع، سرلوح،خوشنویسی و جز آن،تبدیل به تابلوهای نفیس و چشمنواز میشوند.
اینکه چرا بشر برای ثبت اطلاعات و وقایع از سنگ استفادههای زیادی کرده،دلایل متعددی دارد که اهم آنها را میتوان در موارد ذیل برشمرد: الف)این ماده نوشتاری به صورت فراوان و ارزان در طبیعت در دسترس همگان موجود بوده است.
به دستور او دو کتیبه نیز به زبان پارسی قدیم و عیلامی بابلی نوشته شده که یکی به کتیبه بزرگ و دیگری به کتیبه کوچک موسوم است.
این حجاریها درباره واقعهای افسانهای از یاغیانی است که هریک خود را پادشاه مملکتی (به تصویر صفحه مراجعه شود)یک نوشته از داریوش بزرگ میخواندهاند.
از داریوش بزرگ پنج کتیبه وجود دارد که در یکی از آنها و در بالای صورت شاه کتیبهای به زبان پارسی قدیم،عیلامی و آشوری نوشتهاند: داریوش شاه بزرگ،شاه شاهان،شاه ممالک،پسر و یشتاسب هخامنشی این تچر(درگاه)را بنا کرد از خشایارشا،6 کتیبه که حاوی وصف اهورامزدا،دعا در حفظ سلطنتش و ذکر تاریخ فرمانروایی او و اجدادش است و اینکه داریوش از میان فرزندانش وی را به شاهی برگزید.
این کتیبه از نقطه نظر تاریخی، صرفونحو و فقه الله زبان پارسی بسیار ارزشمند بوده و به سه زبان پارسی،عیلامی و آشوری نگارش یافته است."