خلاصه ماشینی:
"انواع گوناگون شلوار عبارتند از:شلوارک،شلوار کوتاه که معمولا تا بالای زانو میرسد،شلوار لوله تفنگی که از بالا تا پایین بسیار تنگ است،شلوار فراخ و دمپا گشاد،شلوار کردی که دمه قپان و شلوار جافی نیز نامیده میشود، شلواری گشاد است از کمر تا مچ پا که در این ناحیه تنگ میشود و کمری لیقهای دارد.
تاریخچهء شلوار از دوران باستان تا به امروز،شلوار هم مثل لباسهای دیگر تحتتأثیر شرایط اقلیمی، جغرافیایی و اقتصادی و اجتماعی تغییر کرده و شکل متفاوت یافته است.
شلوار در دوران مادها به شکل شلوارهای تنگ رکابدار امروزی بود که در نقشهای تخت جمشید و پاسارگاد کمی گشادتر و بلندتر روی کفش را میگرفته و با رکابی در زیر کفش دیده میشود.
شلوار زنان در زمان اشکانیان مانند پیراهنهایشان پرچین بود و بلندی آن تا روی زمین میرسید و شلوار مردان اشکانی در جلو گاهی با دگمه یا مرواریدهایی از بالا تا پایین تزیین میشد.
رنگ شلوارها نیز در این دوران مقام پوشندهء آن را نشان میداد مثلا نانواها شلوار سفید و رنگ شلوارهای بزرگان و مردم عادی زرد و سفید بود.
به طورکلی شلوار در این دو دوره رواج کامل داشته و مردم عادی نیز از آن به شکل لیقهدار بلند و گشاد استفاده میکردند.
غالبا آستری که درون این شلوارها دوخته میشد به قدری خشن بود که پاچههای شلوار را به صورت دو ستون مستطیل شکل راسته در میآورد.
در ایران این پوشش از دوران قاجاریان معمول شد و از زمان ناصر الدین شاه به بعد زنان بجای روبنده از پیچه استفاده میکردند."