چکیده:
توافق احتمالی عربستان و انصارالله یمن و تعارضات منافع عربستانـ امارات در یمن توافق صلح در این کشور را در وضعیت شکنندهای قرار داده است. بهرغم تلاشها و تحرکات گسترده برای صلح در یمن، عربستان سعودی و امارات برای نفوذ در جنوب یمن، که برای هر دو کشور اهمیت ژئواستراتژیک مهمی دارد، رقابت میکنند. امارات که در آغاز تهاجم نظامی سعودی به یمن عضو اصلی ائتلاف نظامی علیه یمن بود، در حال حاضر در گفتو گوها و مذاکرات سعودی و انصارالله نقشی ندارد. احتمالا پویایی رقابت بین ریاضـ ابوظبی در جنوب یمن همچنان ادامه داشته باشد و حتی پساتوافق سعودی و انصارالله باعث ایجاد تنشهای بیشتری در جنوب یمن شود.
با توجه به وضعیت صلح شکننده کنونی، سوال اصلی پژوهش این است که در صلح عربستانـ یمن، وضعیت جزایر یمنی تحت اشغال امارات چگونه خواهد شد؟ به نظر میرسد در صورت ادامه این روند، شاهد تشدید تعارض ریاضـ ابوظبی باشیم.
The possible agreement between Saudi Arabia and Yemen’s Ansarullah and
the conflicts of Saudi-UAE interests in Yemen has put the peace agreement
in this country in a fragile state. Despite the extensive efforts and movements
for peace in Yemen, Saudi Arabia and the UAE are competing for influence
in southern Yemen, which is of great geostrategic importance for both
countries. The UAE, which was the main member of the military coalition
against Yemen at the beginning of the Saudi military invasion of Yemen,
currently has no role in the dialogues and negotiations between Saudi Arabia
and Ansarullah. It is likely that the dynamics of competition between Riyadh
and Abu Dhabi will continue in southern Yemen, and even after the
agreement between Saudi Arabia and Ansarullah, it will cause more tensions
in southern Yemen.
Considering the current fragile peace situation, the main question of the
research is that in the Saudi-Yemen peace, what will be the situation of the
Yemeni islands under the occupation of the UAE? It seems that if this trend
continues, we will witness the escalation of the conflict between Riyadh and
Abu Dhabi.
خلاصه ماشینی:
همچنین توافق احتمالی در درجه اول توافقی ضمنی مبنی بر بهرسمیت شناختن نقش انصارالله در ساختار سیاسی یمن است که در آن نیروهای تحت حمایت امارات احتمالاً جایگاهی نخواهند داشت و عربستان نیز حاضر نیست با انجام چنین توافقی با نیروهای جنوب، نقش امارات را در آینده سیاسی یمن بهویژه در جنوب بهرسمیت بشناسد.
احتمال توافق بین انصارالله و عربستان میتواند در مقطعی از اقدام نظامی بیشتر جلوگیری کند؛ با این حال ممکن است بقیه نیازهای فوری یمن و حقوق گروههای مختلف اجتماعی و سیاسی را تضعیف و سایر مسائل درازمدت را تشدید کند.
مقاومت امارات برای حفظ موقعیت خود متضمن سه شرط است که بهنظر میرسد این کشور حاضر به قبول آنها نیست: نخست، تداوم حضور نظامی در مناطق جنوبی یمن که تجربه امارات در یمن گویای عدم پذیرش آن است؛ چون برخلاف عربستان سعودی که نیروهای زمینی نسبتاً کمی در نبرد در یمن داشت، امارات، بهویژه برخی از «امارتهای کوچکتر و فقیرتر» این کشور، متحمل تعداد نامتناسب بالایی از تلفات شده بودند که توجیه آن در داخل بهطور فزایندهای دشوار بود و این رویه در آینده نیز وجود دارد.
اگرچه عربستان بیشترین هزینههای جنگ در غرب را متحمل شد، اما امارات برای توجیه حضور خود در جنوب این کشور، بهویژه در بحبوحه ادعاهای مکرر شکنجه، ترور و ناپدید شدن اجباری، مشکل داشته است و نمیتواند موقعیت اقتصادی داخلی خود را فدای وضعیتی ابهامآمیز در یمن کند؛ زیرا مشخص نیست تنش بین نیروهای سیاسی یمن در پساصلح تا چه زمانی تداوم خواهد داشت.