چکیده:
حکمرانی مطلوب در بخش کشاورزی شامل درک تهدیدات اساسی برای امنیت غذایی، ترسیم چشم انداز تعادل بلندمدت، ایجاد تعادل میان منافع مصرف کنندگان و تولیدکنندگان و مسیولیت پذیر بودن در قبال جامعه است. ایران در شاخص حکمرانی کل در کیفیت مدیریت سیاسی در سلسله تحولات در سال های 1385 تا 1401 در بین 138 کشور آسیایی و آفریقایی، دارای رتبه 132 است. عملکرد حاکمیتی در کشور نیز معادل 9/1 یعنی ضعیف است. همچنین، شاخص حکمرانی گزارش شده کشور از سوی بانک جهانی دارای ارزش پایین منفی 3/1 است. نتایج نشان می دهد که شاخص های یادشده در کشور پایین هستند. با توجه به گسترده بودن شاخص و معیارهای امنیت غذایی، در این گزارش از ناامنی غذایی به عنوان معیار یا زیرمجموعه ای از امنیت غذایی استفاده شده است. تعداد زنان و مردان در ناامنی غذایی در دو سطح متوسط و شدید در بازه های 1395-1393 و 1400-1398 کاهش یافته است. تعارض به وجودآمده را می توان ناشی از پیچیده بودن مسایل حکمرانی و امنیت غذایی دانست که بسیاری از بخش ها، رشته ها و حوزه های سیاست دیگر را دربرمی گیرد. ارتقا و بهبود حکمرانی بخش کشاورزی در کشورهای درحال توسعه ظرفیت زیادی برای جایگزینی نه تنها نهاده های مصرفی، بلکه تولیدات کشاورزی ایجاد می کند که باعث توان و ظرفیت توسعه بیشتری می شود. در این راستا، لحاظ کردن مقیاس تصمیم گیری در حکمرانی و افزایش کارایی در تصمیم و حکمرانی هوشمند در بخش کشاورزی برای تامین امنیت غذایی پیشنهاد می شود.
خلاصه ماشینی:
در این راستا، لحاظ کردن مقیاس تصمیمگیری در حکمرانی و افزایش کارایی در تصمیم و حکمرانی هوشمند در بخش کشاورزی برای تأمین امنیت غذایی پیشنهاد میشود.
را دربرمیگیرد که ریشه بسیاری از آنها را میتوان در حکمرانی ضعیف کشورها جستوجو کرد، اما همیشه این پرسشها در نشستهای بینالمللی مطرح شده است که تضمین امنیت غذایی در عصر جهانی شدن بر عهده کیست؟ آیا بهبود حکمرانی در سطح بینالمللی بزرگترین نیاز ماست یا کسریهای حاکمیتی در سطح ملی؟ وقتی دولتهای ملی در تضمین امنیت غذایی شهروندان خود عقبنشینی میکنند، آیا خارجیها میتوانند به جبران کسری حکومتی ناشی از آن کمک کنند؟ کمککنندگان دوجانبه و مؤسسات مالی بینالمللی مانند بانک جهانی چه نقشی ایفا میکنند و آیا ممکن است سازمانهای غیردولتی برای این کار وارد عمل شوند؟ پرداختن به مسائل امنیت غذایی مستلزم سطح بالایی از هماهنگی ذینفعان ملی، داشتن درک روشن از مشکلات و اهداف مرتبط با عدم تأمین امنیت غذایی و راههای غلبه بر آن است که باید با اندازه تهدید امنیت غذایی و منابع موجود در هر کشور مطابقت داشته باشد.
جدول 1- مقایسه شاخص حکمرانی و رتبه آن در برخی از کشورهای مختلف در سال 1401 مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} مأخذ: وبگاه bti-project، 1401 شاخص حکمرانی در جدول بالا به کیفیت مدیریت سیاسی در سلسله تحولات هر کشور اشاره دارد.
جدول 8- امنیت غذایی در چهار کشور در سالهای 1400-1391 (برحسب درصد) مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} مأخذ: وبگاه economis، 1401 در این جدول، چین دارای کمترین رتبه در میان چهار کشور مورد بررسی است.