چکیده:
لزوم شناسایی علل بزهکاری اطفال و طراحی روشهای خاص برای اصلاح و درمان ایشان به منظور جلوگیری از تکرار ارتکاب جرم که همسو با تکوین شخصیت اطفال باشد از مهمترین عوامل ایجاد آرامش و کاهش بزهکاری در جامعه به ویژه میان اطفال است. اطفال و نوجوانان سرمایههای معنوی هر جامعه محسوب میشوند؛ که سلامت روح و جسم آنها تضمین کننده سلامت جامعه در آینده خواهد بود. وجود استراتژیهای مناسب برای اجرای برنامههای پیشگیرانه از جرم، دارای اهمیت بسزایی است. بااهمیتترین مرحله دستگاه عدالت کیفری نهاد پلیس است، چراکه خدمات پلیس که جنبه حمایتی فوری دارند، لازمه و پیش شرط درک و تصور صحیح و مثبت از دستگاه عدالت کیفری است و سنجش میزان توانایی یا اقتدار و ضعف یک دولت به عملکرد پلیس و مقررات خدمات پلیسی و دستگاه و ساختار پلیس بستگیدارد. هدف پژوهش حاضر تعیین برنامههای پیشگیرانه پلیس برای حمایت از اطفال و کودکان در برابر بزهکاری است. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و از به لحاظ شیوه اجرا توصیفی پیمایشی است؛ با تکنیک دلفی عوامل داخلی و خارجی پیشگیری انتظامی از جرائم اطفال شناسایی شد. مولفههای موثر به کمک روش مصاحبه با کارشناسان و ادبیات نظری در ٤ بخش نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصتها و تهدیدها استخراج شد. جامعه آماری شامل پرسنل با سابقه ناجا به تعداد ٢٣٥ نفر، و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ١٤٦ نفر محاسبه شد. براساس یافتههای این تحقیق، اهمیت تاثیر گذاری نیروی انتظامی برای تبیین چهارچوبی کامل، جهت پیشگیری از جرم در کشور، ساختارمند کردن رفتار افراد در مواجهه با جرائم کودکان و اطفال به کمک آموزشهای تخصصی پیشگیری از جرم و سهیم کردن سازمانهای مردم نهاد و سایر سازمانهای دولتی و غیردولتی و مردم نهاد، مهمترین برنامههای پیشگیرانه پلیس برای حمایت از اطفال و کودکان در برابر بزهکاری شناسایی شدند.