چکیده:
ﻣﺎروﯾﻦ ﻫﺮﯾﺲ اﻧﺴﺎنﺷﻨﺎس آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﻣﻔﻬﻮم ﻣﺎﺗﺮﯾﺎﻟﯿﺴﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ را وارد رﺷﺘﻪ اﻧﺴﺎنﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﺮد، اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﺪه ﺷﻬﺮت ﻫﺮﯾﺲ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻧﺠﺎم ﮐﺎر اﺗﻨﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ و ﻣﺮدم ﻧﮕﺎراﻧﻪ ﺑﺮ روی ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻘﺪس ﺑﻮدن ﮔﺎوﻫﺎ در ﺑﯿﻦ ﻫﻨﺪﯾﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻬﺮت ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮای او ﺑﻪ ﺑﺎر آورد. ﻫﺮﯾﺲ اﻧﺴﺎنﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی از روﯾﮑﺮد اﻣﯿﮏ و اﺗﯿﮏ در ﮐﺎرﻫﺎی ﻗﻮمﻧﮕﺎری و ﻣﺮدمﻧﮕﺎری ﺧﻮد روﯾﮑﺮد وﯾﮋهای را در اﯾﻦ ﺣﻮزه ﭘﺪﯾﺪ آورد ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از آن ﻧﺘﻮان ﻣﻮردی ﺑﻪ ﻣﺸﺎﺑﻬﺖ ﮐﺎرﻫﺎی اﯾﻦ اﻧﺴﺎنﺷﻨﺎﺳﯽ آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﯾﺎﻓﺖ، از ﺳﻮﯾﯽ ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺑﺎرز ﻫﺮﯾﺲ، ﮐﺎرﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪد ﻣﯿﺪاﻧﯽ وی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻠﻮهای ﺧﺎص و وﯾﮋه ﺑﻪ ﮐﺎرﻫﺎ و اﻗﺪاﻣﺎت وی ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ. وی درﺻﺪد ﺑﻮد از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺧﻮد ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎﺗﺮﯾﺎﻟﯿﺴﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮓ را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻋﻠﻢ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎم اﺑﻌﺎد زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺸﺮ ازﺟﻤﻠﻪ ﺷﯿﻮه ﻣﻌﯿﺸﺖ، رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺑﻪﻃﻮر ﮐﻞ زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﯾﮏ ﻓﺮد را ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻗﺮار دﻫﺪ و ﺑﻪ اذﻋﺎن ﻣﻨﺘﻘﺪان، وی ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺪود زﯾﺎدی از ﻋﻬﺪه اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺮآﯾﺪ.
خلاصه ماشینی:
یکی از نظریههای بحثبرانگیز هریس ازاینقرار است که آیین هندو، ذبح و مصرف گوشت گاوها را ممنوع اعلام کرد چراکه ازنظر اقتصادی بهصرفهتر بود که از این گلههای گاو بهعنوان حیوانات بارکش استفاده شود تا بهعنوان منبع گوشت.
اگرچه افرادی هستند که خود را درگیر این میکنند که چگونه یک عرف شکلگرفته است، اما از منظر هریس، تعاریف کلامی عرفهای فرهنگی آنها (روساختهای آنان) پس از (نه پیش از) ایجاد آن عرف توسط متغیرهای زیرساختی تکاملیافته است.
بههرحال، بیشتر مدفوعهای انسانی در روستاهای هند، در زمینهای اطراف رها میشود؛ عدم وجود آبریزگاه به توضیح این مسئله که چرا این زمینها هرساله دو یا سه محصول را با موفقیت پرورش میدهند، کمک میکند (موشر، 1946:154،33؛ بانزیل 4 1958:104)؛ بنابراین، پیش از نتیجهگیری درباره اینکه مقدار قابلتوجهی مدفوع گاو به هدر میرود، باید بیشازحد معمول احتیاط کرد.
اگر این مسئله صادق باشد، پس حیوانات سالخورده، فرتوت و نازا حداقل باید یک فایدهای داشته باشد؛ بهویژه، همانطور که خواهیم دید، زمانی که مدفوع تولیدشده توسط آنها، از مواد اولیه رهاشده در سیستم انرژی- فرهنگ استفاده میکند، مگر اینکه توسط خود گاو فرآوری شود؛ بهویژه، هنگامیکه آنها تا موسم بعدی احیا میشوند و برای صاحبشان یک گوساله نر به دنیا میآورند.
گورو 1 ، بر اساس دادههایی که دوپیوس 2 به مادراس ارائه کرده است، مشخصه مکانهای زیستمحیطی را که برای تغذیه گاوها فراهمشده است، تشریح کرده است: بهوضوح باید دید که بازده پایین گاوهای هندی، به معنای هدر رفت نیست، این گاو با مصرف محصولات کشاورزی رقابت نمیکند...