چکیده:
هدف از انجام پژوهش حاضر، پیشبینی سازگاری اجتماعی بر اساس ترس از ارزیابی منفی و ادراک رفتار والدین در کودکان با اختلال یادگیری است. جامعهآماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مقاطع سوم تا پنجم ابتدایی با اختلال یادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 1402-1401 بود که تعداد 90 نفر از آنها به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامههای سازگاری اجتماعی دخانچی (1377)، ادراک رفتار والدینی پارکر و همکاران (1979) و ترس از ارزیابی منفی لیری (1983) بود که از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرمافزار SPSS-23 بهره برده شد. نتایج نشان داد که بین سازگاری اجتماعی و ترس از ارزیابی منفی؛ و بین سازگاری اجتماعی و ادراک رفتار والدین در کودکان با اختلال یادگیری رابطه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل آماری حاکی از آن بود که ترس از ارزیابی منفی و ادراک رفتار والدین، پیشبینیکنندهی سازگاری اجتماعی کودکان با اختلال یادگیری هستند.
The purpose of this research is to predict social adjustment based on fear of negative evaluation and perception of parents' behavior in children with learning disabilities. The statistical population of this study included all children from the third to fifth grades with learning disabilities in Tehran in the academic year 1402-1401, and 90 of them were selected by available sampling method. The measurement tools in this research were social adjustment questionnaires by Dekhanchi (1377), perception of parental behavior by Parker et al. (1979) and fear of negative evaluation by Leary (1983), which had acceptable validity and reliability. In order to analyze the data, inferential statistics of Pearson's correlation coefficient and multivariate regression were used using SPSS-23 software. The results showed that between social adaptation and fear of negative evaluation; And there is a relationship between social adjustment and the perception of parents' behavior in children with learning disabilities. Also, the results of statistical analysis indicated that fear of negative evaluation and perception of parents' behavior are predictors of social adaptation of children with learning disabilities.
خلاصه ماشینی:
ابزار اندازه گيري در اين پژوهش پرسشنامه هاي سازگاري اجتماعي دخانچي (١٣٧٧)، ادراک رفتار والديني پارکر و همکاران (١٩٧٩) و ترس از ارزيابي منفي ليري (١٩٨٣) بود که از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار بودند.
همچنين نتايج تحليل آماري حاکي از آن بود که ترس از ارزيابي منفي و ادراک رفتار والدين ، پيش بينيکننده ي سازگاري اجتماعي کودکان با اختلال يادگيري هستند.
واژه هاي کليدي: سازگاري اجتماعي، ترس از ارزيابي منفي، ادراک رفتار والدين ١- کارشناسي ارشد روان شناسي تربيتي، گروه روان شناسي، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامي، اسلامشهر، ايران (نويسنده مسئول ) mrs.
8 Kirk والدين و فرزندان و مشکلات کودکان مبتلا به اختلال يادگيري در سازگاري اجتماعي و از آنجا که تابحال پژوهشي که در آن هر دو متغير ترس از ارزيابي منفي و ادراک رفتار والديني را به عنوان پيش بيني کننده هاي سازگاري اجتماعي در اين جامعه ي آماري مورد سنجش قرار داده باشد، وجود ندارد، لذا پژوهش حاضر به دنبال بررسي نقش ترس از ارزيابي منفي و ادراک رفتار والديني در پيش بيني سازگاري اجتماعي کودکان با اختلال يادگيري ميباشد.
از آنجا که در مطالعات همبستگي به ازاي هر مولفه ٣٠ نمونه کافي است و اين پژوهش شامل سه مولفه ي سازگاري اجتماعي ، ترس از ارزيابي منفي و ادراک رفتار والديني است ، ٩٠ نفر براي تعداد اعضاي نمونه کفايت ميکند که به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه هاي پژوهش را تکميل کردند.
ابزار اندازه گيري در اين پژوهش پرسشنامه هاي سازگاري اجتماعي دخانچي (١٣٧٧)، ادراک رفتار والديني پارکر و همکاران (١٩٧٩) و ترس از ارزيابي منفي ليري (١٩٨٣) بود.