چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی «اثربخشی معنویتدرمانی بر کاهش اختلافات، سردمزاجی و بدرفتاری زناشویی زوجین» است. این پژوهش نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل زوجین مراجعهکننده به مرکز مشاوره زندگی شهر کرمانشاه است که از بین جامعه آماری، 30 تن با استفاده از روش «نمونهگیری در دسترس» انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 تن) گمارده شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای «اختلافات زناشویی» براتی (1375(، «سردمزاجی زناشویی» پانیز (1996) و «بدرفتاری زناشویی» باس و پری (1998) استفاده گردید. با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس فرضیهها تجزیه و تحلیل گردید. بین گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای معنویتدرمانی در سطح 001/. تفاوت معناداری وجود داشت و میزان اختلافات، سردمزاجی، بدرفتاری زناشویی زوجین گروه آزمایش به شکل معناداری کاهش یافته بود. اثربخشی معنویتدرمانی در دو گروه آزمایش و گواه از نظر آماری در سطح 001/0 معنادار بـود و با 95/0 اعتماد معنویتدرمانی بر اختلافات، سردمزاجی و بدرفتاری زوجین تاثیر دارد. با توجه به اثربخشی معنویتدرمانی، توصیه میگردد برای ارتقای سلامت و تحکیم بنیان خانوادهها، در کارگاهها و آموزشهای معنویتدرمانی مشارکت نمایند.
The purpose of this research is to investigate "the effectiveness of spiritual therapy on reducing marital conflicts, coldness and abuse in couples". The research is semi-experimental of pre-test-post-test type with control group. The statistical population consists of couples referring to the Kermanshah Life Counseling Center, 30 of whom were selected using the "available sampling" method and randomly assigned to two experimental and control groups (15 in each group). To collect data, the questionnaires of "marital conflicts " by Barati (1375), "marital coldness" by Paniz (1996) and "marital abuse" by Bass and Perry (1998) were used. Hypotheses were analyzed using covariance analysis test. There was a significant difference between experimental and control groups after the implementation of spiritual therapy (0/001), and the level of marital conflicts, coldness, and abuse in the couples in the experimental group was significantly reduced. The effectiveness of spiritual therapy in both the experimental and control groups was statistically significant at 0.001 level. Spiritual therapy is effective in reducing marital conflicts, coldness and abuse with 0.95 confidence. Considering the effectiveness of spiritual therapy, couples are recommended to participate in spiritual therapy workshops and courses to improve their health and strengthen the foundation of their families.
خلاصه ماشینی:
در اين واحد اجتماعي زنان بيش از ساير اعضا در معرض آسيب هستند که به نظر ميرسد مهمترين مشکل آنان در خانواده در زمينه رضايت زناشويي است.
ويکتور فرانکل (Victor Frankl)، يکي از روانشناسان برجسته اروپايي، در زمینه يافتن پاسخ به اين سؤال نتيجه گرفت: اگر زندگي براي افراد معنا و مفهوم داشته باشد فشار ناشي از آن نيز قابل تحمل است.
بنابراين در اين پژوهش محقق درصدد است ميزان اثربخشي معنويتدرماني بر كاهش اختلافات، سردمزاجي و بدرفتاري زناشويي زوجين شهر كرمانشاه را بررسي کند.
جدول 3: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیري (مانکوا) بر روي میانگین نمرات پسآزمون اختلافات،سردمزاجی و بدرفتاري زناشويي زوجين گروههاي آزمایش و گواه با کنترل پيشآزمون {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} همانگونه که در جدول (2) نشان داده شده، با کنترل پيشآزمون، سطوح معناداري همه آزمونها بيانگر آن است که بين زوجين گروههاي آزمايش و گواه ـ دستکم ـ از لحاظ يکي از متغيرهاي وابسته (اختلافات زناشويي، سردمزاجي زناشويي و بدرفتاري زناشويي) تفاوت معناداري وجود دارد (0001/0p< و 90/15F).
ازاینرو در اين پژوهش سه فرضيه مدنظر بود که هریک براساس يافتههاي آن تحليل و تبيين گردید: در فرضيه اول نتايج نشان داد: معنويتدرماني بيانگر آن است که بين زوجين گروههاي آزمايش و گواه از لحاظ متغير اختلافات زناشويي تفاوت معناداري وجود دارد.
با توجه به بررسيها و مطالعات بهعملآمده، تأثيرات درمان معنويت، بسياري از مشکلات و اختلافات خانوادگي را کاهش داده، با توجه به تأکيد بر نيازهاي عاطفي و رواني خانواده، ميتوان پذيرفت معنويتدرماني بر كاهش بدرفتاري زناشويي زوجين مؤثر است.