چکیده:
مجلس شورای ملی به تاسی از غرب در ایران عصر قاجار شکل گرفت و تا سلطنت رضاشاه (۱۳۰۴-۱۳۲۰ش) با فرازونشیبی چند ادامه یافت. پهلوی اول در راستای همگامی با مدرنیته، تحت تاثیر تجددگرایان و روشنفکران متاثر از نظریه همانندسازی، با خوانشی جدید از فرهنگ با محتوای سکولار، ناسیونالیستی و متجددانه فرهنگ سازی را به شیوه ای نو آغاز کرد. هدف این پژوهش بررسی و برآیند مجالس ۶-۱۲ شورای ملی در امر نهادسازی فرهنگی مبتنی برمشروح مذاکرات مجلس، اسناد و مطالعات کتابخانه ای با روش توصیفی – تحلیلی است. دراین مقاله روشن خواهد شد که چگونه مجلس با تصویب تاسیس نهادهای فرهنگی در جهت گفتمان غالب عصر گام برداشته و با تاکید بر مفاهیمی چون وطن، شاه و فرزندان در جهت مشروعیت بخشیدن به قدرت خویش بوده است. رهاورد پژوهش، فرمایشی بودن مجالس در تصویب اوامر شخص شاه در تاسیس نهادهای فرهنگی از جمله: دانشگاه تهران، فرهنگستان زبان فارسی، موزه، موسسه مردم شناسی و رادیو در راستای تحقق گفتمان عصربوده است.
What occurred in west as modernization, did revolutionized societies around the world intellectually and culturally. Iranian encountered modernization and western culture around the second half of Qajar dynasty and it led to the constitutional movement and the establishment of the national assembly. Up until Rezakhan reign (1925-1941) the relations with west had its own vicissitudes. Along with modernization, the first Pahlavi was influenced by those intellectuals and modernists advocating for the "imitation theory" in which their thoughts and ideas were secular, nationalistic and modernist and accented King, Mother Country and Children. As a result, a new cultural nourishment begun to emerge. Iranian national assembly as the most essential democratic establishment could have legitimated the king's actions. This research is based on detailed discussions in the parliaments, documents and library studies using a descriptive- analytic method to analyze the activities of the regime through parliament affirmations regarding culture making. The result of this was the confirmation of King's power and for the parliament, to be compliant in enacting cultural establishments such as University of Tehran, Persian Literature Academy, Museums, the institute for anthropology and Radio.
خلاصه ماشینی:
در اثناي سطور اين مقاله به اين سوال اساسي پاسخ داده خواهد شد که چگونه مجلس با تصويب تاسيس نهادهاي فرهنگي در جهت گفتمان غالب عصر مبتني بر ناسيوناليسم و سکولاريسم گام برداشته و با تاکيد بر مفاهيمي چون وطن ، شاه و فرزندان در محتواي برنامه هاي اين نهادها در جهت مشروعيت دادن به قدرت خويش بوده است .
رهاورد پژوهش ، اثبات قدرت مقام سلطنت و فرمايشي بودن مجالس در تصويب اوامر شخص شاه در تاسيس نهادهاي فرهنگي از جمله : دانشگاه تهران ، فرهنگستان زبان فارسي، موزه ، موسسه مردم شناسي و راديو در راستاي تحقق گفتمان عصر است .
مجلس شوراي ملي، فرهنگ ، دانشگاه تهران ، فرهنگستان زبان فارسي، موزه ، موسسه مردم شناسي، راديو دانشجوي دکتراي دانشگاه خوارزمي ١ دکتراي تاريخ و دانشيار گروه تاريخ دانشگاه خوارزمي ٢ دکتراي تاريخ و دانشيار دانشگاه خوارزمي ٣ دانش آموخته تاريخ ٤ مقدمه موقعيت استراتژيک ايران و قرارگرفتن برچهارراه عبور گسترده گروه هاي خارجي و در نتيجه آن تاثيرگذاري و تاثيرپذيري از فرهنگ هاي مختلف ، مباني فرهنگي ايران را متحول ساخته است .
ماده اول : مجلس شوراي ملي به وزارت معارف اجازه مي دهد موسسه اي به نام دانشگاه براي تعليم درجات عاليه علوم و فنون و ادبيات و فلسفه در تهران تاسيس نمايد.
کفيل وزارت معارف : «يکي از قوانين نافع که از مجلس شوراي ملي گذشته است قانون عتيقيات و حفريات است زيرا مملکت ايران در طول مدت تاريخ هميشه مرکز مدنيت هاي خيلي مهم بوده و شهرهاي بزرگ در هر گوشه از مملکت و هر دوره از ادوار ايجاد شده و از ميان رفته است .